HomeΘέματαΌταν ο Μάνος Χατζιδάκις παρουσίασε στην εκπομπή...

Όταν ο Μάνος Χατζιδάκις παρουσίασε στην εκπομπή του τον Γιάννη Φλωρινιώτη

Μια από τις πιο ανατρεπτικές στιγμές του Τρίτου Προγράμματος επί διεύθυνσης Μάνου Χατζιδάκι, ήταν η παρουσίαση από τον ίδιο του τραγουδιστή Γιάννη Φλωρινιώτη.

Ο Χατζιδάκις κάλεσε το 1979 τον Φλωρινιώτη στα στούντιο της Κρατικής Ραδιοφωνίας, και ηχογράφησαν ειδικά για το Τρίτο μια σειρά από τις τότε γνωστές επιτυχίες του Φλωρινιώτη με συνοδεία ενός μόνο οργάνου σε κάθε τραγούδι: κιθάρα, πιάνο, τύμπανο και τσέμπαλο. Το κείμενο που διάβασε ο Χατζιδάκις σε εκείνη την εκπομπή είχε τίτλο Ένας μετέωρος αστροναύτης χωρίς επιστροφή και, όπως ήταν φυσικό, ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων από τη μεγαλύτερη μερίδα του Τύπου αλλά και από πολλούς καλλιτέχνες, ακόμα και στενούς συνεργάτες του ίδιου του Χατζιδάκι.

Την παραγωγή της εκπομπής είχε αναλάβει ο Άρης Δαβαράκης.

Από εκείνη την εκπομπή απομαγνητοφωνήσαμε και παρουσιάζουμε το μεγαλύτερο μέρος του κειμένου που διάβασε ο Μάνος Χατζιδάκις, έχοντας παραλείψει (όπου ήταν αναγκαίο) μικρά αποσπάσματα στα οποία προλόγισε τα τραγούδια που ακούστηκαν στην εκπομπή. Ένας μετέωρος αστροναύτης χωρίς επιστροφή Ο αστροναύτης απεδείχθη όχι αστροναύτης, κι έτσι δεν υπάρχει θέμα επιστροφής. Έκανα λάθος. Είναι άστρο και πρώην ναύτης οριστικά. […] Ξεκίνησα να ασχοληθώ με το πρόβλημα της επιστροφής του επί γης, και αγνοούσα ότι υπάρχει παντοδύναμος, πλασμένος με το υλικό ενός μεγάλου τραγουδιστή. Μόνο που δεν το ξέρει ο ίδιος. Τον Φλωρινιώτη τον ανακάλυψε ένα είδος τραγουδιού που δε θα μας απασχολούσε παρά μονάχα σαν ένα εντατικό σύγχρονο πρόβλημα. Κι όμως, πλησιάζοντας ανακαλύψαμε έναν μεγάλο λαϊκό τραγουδιστή της κλάσεως ενός Gardel ή ενός Μουρουτζή. […] Ο τραγουδιστής σαφώς τραγουδάει με ήθος. Πόσοι τραγουδιστές, λαϊκοί και μη, μπορούν να ισχυριστούν κάτι παρόμοιο; […]

Ασφαλώς ο Φλωρινιώτης ανήκει στην κατηγορία των τραγουδιστών που μεταμορφώνει το τραγούδι σε ένα αυτεξούσιο εκφραστικό στοιχείο απόλυτα δικό του. Έτσι, η οποιαδήποτε συμβατικότητα του τραγουδιού να εξαφανίζεται, και να απομένει το αληθινό αίσθημα που διοχετεύεται μέσα από μια ενστικτώδη και άφθαστη τεχνική του τραγουδιστή. Το τραγούδι που ακούσαμε, (Η Μάνα), δεν έγινε μελόδραμα, ούτε ευτελές κατασκεύασμα για να προκαλέσει δάκρυα. Ο Φλωρινιώτης το τραγούδησε με την ίδια εσωτερικότητα που θα τραγουδούσε κι ένα τραγούδι της καταγωγής του, ένα τραγούδι του Πόντου. […] Το αίσθημα ανθίζει και στο ευτελές.

Πολλές φορές, τα διάσημα τραγούδια της Αμερικής και της Γαλλίας τραγουδισμένα από μεγάλους λαϊκούς τραγουδιστές, ακινητούν τη λογική μας και τοποθετούνται μέσα μας ανεξίτηλα χωρίς το περιεχόμενο να μας δικαιολογεί. Και βέβαια, συντελεί ο τρόπος που τα τραγουδάει μια μεγάλη φωνή ή ένας μάστορας τραγουδιστής. Έτσι και στην πολυτραγουδισμένη νεράιδα της Ανατολής, την Σεχραζάτ.

Κι όμως, αυτό το ρόδον του Ισμπαχάν, με τον Φλωρινιώτη γίνεται εκτάκτως σοβαρόν και ανησυχητικά ωραίον. […] Το τσέμπαλο ταιριάζει στον Φλωρινιώτη. Γιατί τον βοηθάει να τοποθετηθεί άνετα πλάι στους προκλασσικούς και να εξοστρακίσει έτσι με ευκολία τους τραγουδιστές παραδείγματος χάριν της Λυρικής Σκηνής. Πάντως, μαζί με τον Φλωρινιώτη, εργάζονται νέα παιδιά που δεν στερούνται τάλαντου και καλού γούστου, μόλο που υπηρετούν ένα είδος τραγουδιού “ευτελές” για τους ακροατές των άλλων ραδιοσταθμών και της τηλεόρασης, αλλά όχι ελπίζω για τους ακροατές του Τρίτου.

Μόλο που τώρα τελευταία μας ακούν πολλοί δημοσιογράφοι… Εξακολουθώ να πιστεύω πως το τσέμπαλο ταιριάζει στον Φλωρινιώτη, μόλο που θα ενοχληθούν οι ειδικοί περί το μπαρόκ, αθηναϊκού και μη. Ιδίως οι κύκλοι της πρωτοποριακής μουσικής μες στην ελληνική επικράτεια. […] Το μυστικό λοιπόν είναι ο Φλωρινιώτης χωρίς το ηχητικό κλίμα του δίσκου και των νυχτερινών κέντρων.

Με μια συνοδεία απλή, η φωνή του αναδεικνύει το τραγούδι σε επίπεδα που ίσως δεν είχαν προβλεφθεί. […] Μη φανταστείτε ότι θα τον ακούσετε έτσι στους δίσκους ή στο κέντρο που τραγουδάει. Αλλά όμως και αυτό που ακούσατε δεν είναι ένα παιχνίδι δικό μας εδώ στο Τρίτο. Είναι μια πραγματικότητα που στάθηκε και σε μας έκπληξη. Ο Γιάννης Φλωρινιώτης τραγούδησε το ένα τραγούδι μετά το άλλο στην αλήθεια του, μ’ αυτή την ανεξήγητη δύναμη που του πρωτοφανερώθηκε σαν ήταν κιόλας παιδί.

Πηγή: www.musicpaper.gr

Related stories

Το σπίτι του Δημήτρη Αμελαδιώτη είναι ένα έργο τέχνης σε εξέλιξη

WHO IS WHO: Μου αρέσει να παρουσιάζομαι ως εικαστικός,...

Οι ταινίες της εβδομάδας 25.04-01.05.2024

Γράφει ο Λάζαρος Γεροφώτης Η κατρακύλα στα εισιτήρια των κινηματογράφων...

Η Μαρίτα Καρυστηναίου δημιουργεί τα φωτιστικά των ονείρων σας

φωτογραφίες: Μαρία Ευσταθιάδου Η Decolight λειτουργεί από το 2010 και...

Ψηλά στο Εσκί Ντελίκ, αναμνήσεις μιας άλλης ζωής

Ήταν μικρές κι αθώες κοπελούδες σαν ήρθανε απ’ την...