Με τον ελληνικό τίτλο “Το Ελιξίριο της Νιότης” (κυκλοφορεί στις 31/10) είχε ηδη τη φήμη της πιο ακραίας παραγωγής της χρονιάς, το βραβείο σεναρίου στις Κάννες και την υπόσχεση ότι όποιος την παρακολουθήσει σε σκοτεινή αίθουσα θα έχει να διηγείται για καιρό.
Η ιστορία ακολουθεί την Ελίζαμπεθ Σπαρκλ (Ντέμι Μουρ), μια βραβευμένη ηθοποιό που στα πενήντα της παρουσιάζει μια επιτυχημένη εκπομπή αεροβικής, παρόμοια με αυτή της Τζέιν Φόντα τη δεκαετία του ‘80. Όμως, η ζωή της ανατρέπεται όταν ανακαλύπτει ότι η παραγωγός εταιρεία αναζητά μια πολύ νεότερη γυναίκα για να την αντικαταστήσει, καθώς εκείνη θεωρείται “γριά”. Σε απόγνωση, η Ελίζαμπεθ αποφασίζει να δοκιμάσει ένα μυστηριώδη ορό που δημιουργεί μια νεαρότερη εκδοχή της, με το όνομα Σου (Μάργκαρετ Κουάλεϊ), ελπίζοντας έτσι να διατηρήσει τη δουλειά της. Και έπειτα αρχίζουν οι ακρότητες. Μιλάμε για πολλές ακρότητες και έντονες, πολύ έντονες σκηνές.
Η σοκαριστική δύναμη του “Substance” είναι αναμφισβήτητη, κυρίως χάρη σε σκηνές έντονης και αλλόκοτης σωματικής βίας που συγκρίνονται με το cult κλασικό “Society” (1989) του Μπράιαν Γιούζνα, αλλά και με την κωμική παραξενιά του Τέρι Γκίλιαμ (“Μπραζίλ”, “Φόβος και Παράνοια στο Λας Βέγκας”).
Η Κοραλί Φαρζά αντλεί έμπνευση από αυτά τα έργα, καθώς και από τον “Θάνατο σου Πάει Πολύ” (Ρόμπερτ Ζεμέκις, 1992), τον “Άνθρωπο Ελέφαντα” (Ντέιβιντ Λιντς, 1980) και το “Carrie” (Μπράιαν ντε Πάλμα, 1976).
Η ταχύτητα με την οποία οι celebrities παρελαύνουν στον κλάδο της ψυχαγωγίας είναι σοκαριστική και αποκαλυπτική. Στην επιφάνεια, οι διάσημοι φαίνονται να ζουν μια ζωή γεμάτη λάμψη και αποδοχή, αλλά από κάτω υπάρχει μια σκληρή πραγματικότητα, ειδικά για τις γυναίκες που συχνά αντιμετωπίζουν την πίεση της ηλικίας και των κοινωνικών προτύπων.
Όταν οι γυναίκες μεγαλώνουν στη showbiz πολλές φορές αντιμετωπίζουν την αίσθηση ότι οι προσδοκίες της βιομηχανίας τις έχουν παρατήσει. Αυτή η μεταστροφή οδηγεί σε σωματική και ψυχολογική δυσμορφία, καθώς οι γυναίκες πιέζονται να διατηρήσουν μια εικόνα που δεν αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα των σωμάτων τους. Αυτή η υπερβολική εμμονή με την τέλεια εμφάνιση καταλήγει να είναι καταστροφική, οδηγώντας σε διάφορες μορφές αυτοαμφισβήτησης και αγωνίας.
Η πλοκή της απομυθοποίησης της φήμης είναι ένα τρομακτικό ταξίδι, που αναδεικνύει την αλήθεια πίσω από τη λάμψη. Οι γυναίκες, συχνά θύματα ενός αυστηρού και αμείλικτου κόσμου, πρέπει να αναρριχηθούν ξανά προς την παλιά τους δόξα, αλλά η διαδικασία αυτή είναι γεμάτη προκλήσεις. Η αναγνώριση της προσωπικής τους αξίας και της δύναμης που κρύβεται πέρα από την επιφανειακή αναγνώριση είναι το μεγαλύτερο στοίχημα που καλούνται να κερδίσουν.
Οποιαδήποτε όμως προσπάθεια να κερδίσεις τον χρόνο επιφανειακά, δεν είναι παρά μια πλάνη. Το μεγαλύτερο στοίχημα στη ζωή είναι να τα βρεις με την ύπαρξή σου.
Ενας χρήστης στο X/Twitter έγραψε: «Μετά το τέλος του The Substance επικράτησε σιωπή στην αίθουσα, και όταν κάποιος ρώτησε αν όλοι είναι καλά, η απάντηση ήταν “όχι”».
H νέα ταινία τρόμου Τhe Substance προκαλεί αντιδράσεις και αποχωρήσεις από κινηματογράφους παγκοσμίως, εξαιτίας της ακραίας βίας και της τρομακτικής της φύσης. Όμως η ζωή είναι ακριβώς έτσι. Ακραία, βίαιη και γρήγορη. Ίσως δεν αποδεχτούμε ποτέ το θάνατο, αλλά σίγουρα, πρέπει να αποδεχτούμε πως κάθε στιγμή της ζωής είναι το ίδιο σημαντική.
ΔΕΣ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ.