HomeΘέματαΑστεγία στη Θεσσαλονίκη: Οι υπηρεσίες, ο Δήμος...

Αστεγία στη Θεσσαλονίκη: Οι υπηρεσίες, ο Δήμος και γιατί κάποιοι δεν δέχονται βοήθεια

Σε μια στοχευμένη προσπάθεια για την αντιμετώπιση της κατάστασης με τους άστεγους που βρίσκονται κυρίως στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, ξεκίνησε στενή συνεργασία μεταξύ του Δήμου Θεσσαλονίκης, της αστυνομίας, των εισαγγελικών αρχών και των νοσηλευτικών ιδρυμάτων. Η πρωτοβουλία αυτή αποσκοπεί στη διαχείριση των περιπτώσεων εκείνων που, παρά την ύπαρξη κοινωνικών υπηρεσιών και δομών στήριξης, αρνούνται να λάβουν βοήθεια.

Σύμφωνα με τον δήμαρχο Στέλιο Αγγελούδη, η κατάσταση αφορά μια μειοψηφία λιγότερων από δέκα ατόμων, τα οποία έχουν μετατρέψει κεντρικά σημεία της πόλης σε εστίες υγειονομικής κρίσης. Ο Δήμος έχει καταγράψει τα άτομα αυτά και έχει χαρτογραφήσει τα σημεία όπου βρίσκονται, ενώ γίνονται επανειλημμένες προσπάθειες από κοινωνικούς λειτουργούς να προσφέρουν φροντίδα και να τους μεταφέρουν σε δομές. Ωστόσο, αυτοί οι άνθρωποι αρνούνται την οποιαδήποτε βοήθεια, παραμένοντας στο δρόμο υπό συνθήκες που θέτουν σε κίνδυνο τόσο τη δική τους υγεία όσο και το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο.

Η αντιμετώπιση του ζητήματος γίνεται πιο σύνθετη, καθώς δεν πρόκειται μόνο για άτομα που βρίσκονται σε κατάσταση φτώχειας ή έχουν επιλέξει να ζουν στο δρόμο, αλλά και για άτομα που σχετίζονται με κυκλώματα επαιτείας. Ο δήμαρχος έκανε λόγο για «εισαγόμενους επαίτες», οι οποίοι καταλαμβάνουν κεντρικά σημεία της πόλης καθημερινά, δημιουργώντας περαιτέρω κοινωνικά και υγειονομικά προβλήματα. Μάλιστα, αναφέρθηκε σε φαινόμενα όπου άτομα έρχονται στο κέντρο με ταξί και μετά την επαιτεία της ημέρας, αποχωρούν με τον ίδιο τρόπο. Ο Δήμος Θεσσαλονίκης, σε συνεργασία με τη δικαιοσύνη, στοχεύει να αναχαιτίσει αυτά τα κυκλώματα και να διαχειριστεί την κατάσταση με συντονισμένες ενέργειες.

Δεν είναι όμως μόνο οι άστεγοι που βρέθηκαν χωρίς σπίτι τα προηγούμενα χρόνια, αλλά και άλλες περιπτώσεις, καινούργιες ιστορίες, που με την ακρίβεια, είδαν πως το να έχουν μια στέγη πάνω από το κεφάλι τους, είναι αδυνατο. Δεν είναι ότι βλέπουμε πρώτη φορά φτώχεια στα ελληνικά νοικοκυριά. Η διαφορά είναι πως υπάρχει μια συσσωρευμένη διαδικασία κρίσεων που έχει οδηγήσει ένα αρκετά μεγάλο μέρος του πληθυσμού με την κρυφή αστεγία.

Η Κρυφή Αστεγία

Το καθεστώς της κρυφής αστεγίας είναι όταν κάποιος διαμένει είτε σε ακατάλληλα καταλύματα είτε υπό ακατάλληλες και επισφαλείς συνθήκες και δυσκολεύεται να ανταποκριθεί στους λογαριασμούς κοινής ωφέλειας και το ενοίκιο.

Η άρνηση βοήθειας

Η άρνηση ατόμων που ζουν στο δρόμο να δεχτούν βοήθεια από κοινωνικές υπηρεσίες είναι ένα φαινόμενο που έχει απασχολήσει έντονα τους ψυχολόγους και τους κοινωνιολόγους. Οι ειδικοί τονίζουν ότι τα άτομα αυτά συχνά αντιμετωπίζουν πολυεπίπεδες προκλήσεις, που δεν περιορίζονται μόνο στην υλική στέρηση. Πολλοί άστεγοι έχουν τραυματικές εμπειρίες, ψυχιατρικές διαταραχές ή ιστορικό εξαρτήσεων, που εντείνουν το αίσθημα δυσπιστίας προς το σύστημα και τις δομές υποστήριξης.

Σύμφωνα με την ψυχολογική προσέγγιση, η άρνηση βοήθειας μπορεί να προέρχεται από μια αίσθηση ανεξαρτησίας, ακόμα και αν αυτή συνοδεύεται από τον πόνο της απομόνωσης. Η ζωή στο δρόμο, αν και εξαιρετικά δύσκολη, μπορεί να φέρει σε μερικά άτομα μια αίσθηση ελευθερίας που νιώθουν ότι θα χάσουν αν ενταχθούν σε μια δομή φροντίδας. Τα άτομα αυτά έχουν συχνά χάσει την εμπιστοσύνη τους στις αρχές και στο κοινωνικό σύστημα, και ως εκ τούτου μπορεί να θεωρούν την αποδοχή βοήθειας ως απειλή για την αυτονομία τους.

Οι κοινωνιολόγοι επισημαίνουν ότι το ζήτημα της αστέγειας δεν είναι μόνο ένα ατομικό πρόβλημα, αλλά και αποτέλεσμα κοινωνικών παραγόντων όπως η φτώχεια, η ανεργία και η έλλειψη κοινωνικών υποδομών. Τα κυκλώματα επαιτείας που εκμεταλλεύονται ανθρώπους σε ανάγκη αποτελούν ένα σύμπτωμα αυτής της πολυπλοκότητας, αναδεικνύοντας την ανάγκη για συντονισμένες και διεπιστημονικές παρεμβάσεις.

Μια πολυδιάστατη πρόκληση

Η συνεργασία των τοπικών αρχών και των νοσηλευτικών ιδρυμάτων είναι σημαντική για την αντιμετώπιση του ζητήματος των αστέγων στη Θεσσαλονίκη. Ωστόσο, το πρόβλημα είναι βαθύτερο από τη φαινομενική του έκφανση και απαιτεί μια προσέγγιση που θα λαμβάνει υπόψη όχι μόνο την υγειονομική διάσταση αλλά και την ψυχολογική και κοινωνική υποστήριξη. Οι άστεγοι που αρνούνται τη βοήθεια δεν είναι απαραίτητα άτομα που θέλουν να προκαλέσουν προβλήματα, αλλά άτομα που βρίσκονται παγιδευμένα σε έναν κύκλο απομόνωσης και αδυναμίας. Η πρόκληση, επομένως, για τις κοινωνικές υπηρεσίες είναι να δημιουργήσουν εκείνες τις συνθήκες που θα επιτρέψουν στα άτομα αυτά να νιώσουν ασφάλεια, κατανόηση και υποστήριξη για να κάνουν το βήμα προς την αποδοχή βοήθειας.

Related stories

7+ 1 πράγματα που δεν ξέρατε για τον JO NESBO

O περιπετειώδης, αντισυμβατικός Νορβηγός συγγραφέας έρχεται στο Συνεδριακό Κέντρο...

Τι να δείτε την 8η μέρα στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: ημέρα 8η Γράφει η Φανή Εμμανουήλ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ...

Θεσσαλονίκη: 81χρονος καταδικάστηκε σε φυλάκιση 124 ετών για φοροδιαφυγή

Χειροπέδες σε έναν 81χρονο πέρασαν οι αρχές στη Θεσσαλονίκη....

Η καλλιτεχνική καρδιά της πόλης: Οι γκαλερί και οι άνθρωποί τους

Ρεπορτάζ: Eιρήνη Τερζίδου Οι γκαλερί στις πόλεις είναι σαν τα...