φωτογραφία: Αντώνης Βλάχος
Σελίδες προσωπικού ημερολογίου. Θα έλεγα πως φταίει η μεθεόρτια κατάθλιψη, τα άγχη του Ιανουαρίου που ξαφνικά κάνουν το 2018 να φαντάζει τρομακτικό τουλάχιστον όσον αφορά τη διαχείριση χρόνου (λες και το 2017, το '16, ή το '15 καθόμασταν) ή και ο μουντός καιρός για τους εφιάλτες που βλέπω κάθε νύχτα μόλις πέσω να κοιμηθώ. Τα όνειρά μου ανακατεύονται με τους εφιάλτες τόσο που δεν μπορείς πια να τους ξεχωρίσεις. Δεν ξέρεις αν είναι για καλό ή όχι, που ξυπνάς με κλάματα μέσα στη νύχτα.
Πόσοι και πόσοι από τον Φρόϋντ μέχρι τους λογοτέχνες τους κλασικούς δεν προσπάθησαν να λύσουν τα μυστήρια των ονείρων. Είναι αυτό που θέλω να δω ή που φοβάμαι να συμβεί; Είναι όλα μαζί; Γιατί μ' επηρέαζουν κι όταν ξυπνάω, αν βέβαια τα θυμάμαι; Και γιατί να μην τα θυμάμαι κάποιες φορές; Αλίμονο αν δοθούν καθαρές, αναντίρρητες απαντήσεις σ' αυτό το θέμα. Δεν τις χρειαζόμαστε κιόλας. Ονειροκρίτες χρειαζόμαστε; Ψυχαναλυτές χρειαζόμαστε;
Μήπως το μόνο που χρειαζόμαστε είναι η ηρεμία τελικά, όπως κι αν παίρνει σχήμα αυτή η έννοια στο μυαλό κάποιου. Γιατί ο εφιάλτης της νύχτας δεν είναι τίποτα μπροστά στους εφιάλτες της μέρας. Αποδεχόμενοι τους εφιάλτες της καθημερινότητας, μικρούς και μεγάλους όπως στα όνειρα (από μια άσχημη κουβέντα, μια αναποδιά στη δουλειά ή μια αρρώστεια), δίνουμε υλικό στους εφιάλτες τους νυχτερινούς να πλάσουνε νέες εικόνες. Νέες εικόνες που δαγκώνουν, που βγάζουν δόντια και σου τσιμπάνε την ψυχή, που σου το λένε πως κάτι δεν πάει και πολύ καλά εδώ, δεν είσαι ήρεμος, δεν είσαι σε αρμονία με τον κόσμο. Ας μην ξεχνάμε πως ιστορικά, ο Εφιάλτης υπήρξε ένα πρόσωπο κομβικό στην ιστορία της αρχαίας Ελλάδας. Ο Εφιάλτης ήταν ένας προδότης. Προδίδει τα μυστικά μας σ' εμάς ή προδίδει τους ίδιους μας τους εαυτούς; Ετυμολογικά, προέρχεται από το επί + άλλομαι, που κυριολεκτικά σημαίνει αυτός που πηδά πάνω σε κάποιον άλλον.
Κι οι εφιάλτες του ύπνου καταφέρνουν κάποιες φορές να πηδήξουν επάνω μας και να κατατροπώσουν την δύναμη της μέρας και τότε βλέπεις πάλι εφιάλτες και μάλλον για αυτό αρχίζεις να γράφεις τέτοια πράγματα προσπαθώντας να αναλύσεις το πώς και το γιατί, αντί ίσως να πεις θα ζήσω ως άνθρωπος της δράσης όπως το επιτάσσουν οι καιροί κι όχι ως αναστοχαστικός διανοούμενος, όπως σίγουρα δεν σηκώνουν οι καιροί – και κακά τα ψέματα ποτέ δεν σήκωναν αν δεν ήσουν
από τζάκι.
Ας μην γίνει ταξικό το άρθρο τώρα, ας σηκωθούμε απ' τα κρεβάτια μας κι ας δούμε πώς θα ξεπεράσουμε τους εφιάλτες της κάθε νύχτας, με όμορφα όνειρα της μέρας. Όπως γράφει κι ο Gaston Bachelard στο βιβλίο του Το νερό και τα όνειρα,
μια στιγμή ονειροπόλησης κρύβει μέσα της ολόκληρη ψυχή.
Yγ. προτάσεις για την αποτίναξη των εφιαλτών:
φαγητό με φίλους – μουσική – χορός
(κατά προτίμηση σε συνδυασμό)
