Τα βήματά
της ακούω. Νιώθω την παρουσία της.
Κατοικεί
μέσα μου χρόνια τώρα. Είναι σταθερή αξία και όσο περνάει ο καιρός δυναμώνει.
Αυτή είναι η
αλήθεια. Νιώθεις γεμάτος με την αγάπη (και με όλα τα όμορφα συναισθήματα που
της κάνουν παρέα) και ας έχεις, κατά πάσα πιθανότητα, στομάχι αδειανό.
Η αγάπη
ξέρει να παίζει κρυφτό και να φανερώνεται στα πιο απίθανα μέρη και με τους πιο
απρόσμενους ανθρώπους. Ξέρει να σε βρίσκει και ζεσταίνει τα μέσα σου.
Θα την βρεις
στις μικρές στιγμές και εκεί που δεν το περιμένεις, σου κλείνει το μάτι, σου χαϊδεύει
τα μαλλιά και σου σκάει ένα μεγάλο χαμόγελο. Σαν άνεμος στα πανιά σου για να
συνεχίσεις όμορφα τη μέρα σου, σαν σύνθημα ανεξίτηλα γραμμένο σε τοίχο, σαν
μικρό ραβασάκι σχισμένο από χαρτί τετραδίου, σαν ανάμνηση και νοσταλγία απ’ το
παρελθόν, σαν νότα αρώματος στον αέρα που αναπνέεις ή ακόμα και σαν μελωδία που
ηχεί στ’ αυτιά σου απ’ το τραγούδι που έχει σκαλώσει στο μυαλό σου.
Η αγάπη που
σου δείχνει το δρόμο και σε οδηγεί στα αληθινά και τα ουσιώδη. Αυτή που αφήνει
ένα φιλί στο μάγουλό σου και έχει την μυρωδιά
από την ανάσα του αγαπημένου σου προσώπου. Αυτή που φέρνει τους
ανθρώπους κοντά.
Και είναι η
αμοιβαιότητα που την κάνει μοναδική και την εκτοξεύει. Αυτή η τρυφερότητα στα
βλέμματα και η φροντίδα στ’ αγγίγματα. Να χάνεσαι στη φωνή του αγαπημένου σου.
Στιγμές αναντικατάστατες και πολύτιμες.
Και ναι, σε
πείσμα πολλών, εκεί που όλα τ’ άλλα ξεφτίζουν, η αληθινή αγάπη δεν ξεθωριάζει,
όσα χρόνια και αν περάσουν. Παραμένει πιστή, εκεί, σαν κυματοθραύστης.
Ευχή. Τα
μαλλιά μας ν’ ασπρίζουν, τα πρόσωπα μας να χαμογελάνε, να γινόμαστε ανάλαφροι μέσα
στην αγάπη. Να νοιαζόμαστε πάντα και ν’ αγαπάμε.
«Ωραίο
πράγμα είναι να σ’ αγαπούν, έτσι να νιώθεις αυτή τη θαλπωρή, τη ζεστασιά, να
γαληνεύει η ψυχή σου.Ωραίο, όμως,
πράγμα είναι και ν’ αγαπάς και να φουσκώνεις μέσα σου, να σπρώχνει τα τοιχώματα
σου, σαν να ετοιμάζεις, να κυοφορείς κάτι καλό, κάτι όμορφο.
Αυτό νομίζω
ότι είναι η αγάπη.» Γιάννης Χαρούλης
«Ν’ αγαπάς
απεριόριστα. Αυτό είναι το ζητούμενο. Και όσοι δεν το αντέχουν ας φύγουν. Αυτοί
χάνουν, όχι εσύ. Να το ξέρεις αυτό.» Γιάννης Πολίτης
