Αγάπησα το θέατρο κυρίως απο καποιες παραστάσεις του ΚΘΒΕ. Του Ανδρέα Βουτσινά, του Γιάννη Ιορδανίδη, του Βίκτωρα Αρδίττη, το χοροθέατρο του Ρήγου. Εδώ στον Βορρά το Κρατικό υπήρξε πάντα ένας χώρος που στην σκηνή του χωρούσαν κάθε είδους συγκινήσεις.
Έχει πλάκα αλλά σπάω το κεφάλι μου να θυμηθώ την πρώτη θεατρική παράσταση που είδα. Θυμάμαι όμως αρκετές άλλες που με συγκίνησαν χάρη σε αυτό το ψυχικό λίγισμα που είχαν όλοι και όλα πάνω στη σκηνή. Ενα καλοκαίρι θυμάμαι τις Βάκχες σε σκηνοθεσία Ματίας Λάνχοφ. Αν το θέατρο μπορεί να γεννήσει μια επανάσταση, να βάλει μια φωτιά στα σωθικά σου, να τινάξει το σύμπαν με δυναμιτιδα σκέφτομαι εκείνο το βράδυ στο Θέατρο Δάσους με τους μισούς θεατές όρθιοι να χειροκροτούν τον θίασο και τους άλλους μισούς να ζητάνε εξοργισμένοι τα λεφτά τους πίσω.
Μπορώ να γράψω πολλά και να θυμηθώ ακόμη περισσότερα αλλά θα αρκεστώ σε αυτό: Το 2010 είχα την χαρά να συμμετέχω σε ένα μοναδικό διαδραστικό ραδιοφωνικό πείραμα. 160 ακροατές του 9.58 έγραψαν με τα sms που έστελναν στην εκπομπή του Θανάση Γωγάδη και της Ελένης Κουρτίδου ένα δικό τους θεατρικό έργο. Το ΚΘΒΕ ήταν και πάλι παρόν αγκαλιάζοντας αυτή την ιδέα. Εκείνες τις 3 μέρες που ο Γιάννης Παρασκεύοπουλος και οι ηθοποιοί του μετουσίωσαν στο θεατράκι της Μονής Λαζαριστών το κείμενο σε μια παράσταση 160 ψυχές ήρθαν κοντά. Το θέατρο έγινε παλι κινητήριος μοχλός για να ενωθούμε. Ο 9.58 είναι εδώ και 4 μήνες μια αϋλη μνήμη για αυτούς τους ανθρώπους. Όπως και το θεατρικό έργο που συνέγραψαν και είδαν στην σκηνή του ΚΘΒΕ. Ότι καταγράφεται όμως ως μνήμη μένει χαραγμένο μέσα μας για να ορίζουμε την συνέχεια. Και η φωτογραφία του κειμένου αυτή την μνήμη ορίζει και την ορίζει με θαλπωρή.
Αυτές τις μέρες το Κρατικό κάνει ένα νέο ξεκίνημα. Μετά απο μια διαδρομή 50+2 χρόνων με καλές και κακές στιγμές έχει φτάσει σε ένα σημείο καμπής. Αποφορτίζεται απο μια έντονα αρνητική περίοδο και κοιτάζει μπροστά με αισιοδοξία αλλά και γνώση για τα προβλήματα του. Με νέο διευθυντή και νέο δ.σ. ευελπιστεί σε καλύτερες μέρες και έξυπνες κινήσεις κάνοντας μια αρκετά ποιοτική πρόταση στην πόλη. Παράλληλα αντιλαμβανόμενο την δυστοκία της εποχής δείχνει οικονομικά πιο ευέλικτο προσφέροντας μια σειρά απο ελκυστικές προσφορές εισητηρίων στους θεατρόφιλους της πόλης. Εύχομαι αυτή η αρχή να είναι όντως καλή για το ΚΘΒΕ. Μια παράσταση με ψυχή έχουμε ανάγκη για να καθαρίσουμε μέσα μας απο ψεύτικες αλήθειες. Μια παράσταση σαν αυτές που εκάναν την Θεσσαλονίκη να κλάψει, να γελάσει, να νιώσει εκείνο το γέμισμα που μπορεί να προσφέρει τα αληθινά ψεματα του Θεάτρου.
Σημείωση: Στον Εξώστη που κυκλοφορεί σημερα, Πέμπτη 10/10/2013, ετοιμάσαμε ένα μικρό αφιέρωμα στο ΚΘΒΕ. Έτσι μπορείτε να δείτε όλο το φετινό ρεπερτόριο του Θεάτρου- πλούσιο σε προτάσεις για κάθε γούστο-δύο συνεντεύξεις απο τον καλ. διευθυντή του ΚΘΒΕ, Γιάννη Βούρο, αλλά και τον Γιάννη Ιορδανίδη που κλείνει αισίως 50 χρόνια στο ΚΘΒΕ με την φετινή σκηνοθεσία του στο Ραφτάδικο αλλά και ένα οδοιπορικό στα 50+2 χρόνια ιστορίας, που το επιμελήθηκε ο Κορνήλιος Ρουσάκης και τον ευχαριστώ πολύ για την συμμετοχή του. Ελπίζουμε να το ευχαριστηθείτε και φυσικά κάθε παρατήρηση ευπρόσδεκτη.
