γράφει ο Λάζαρος Γεροφώτης
Πέμπτη μέρα του Φεστιβάλ αύριο, που συνεχίζει με τον κόσμο το Σαββατοκύριακο να έχει
κατακλύσει τις αίθουσες. Χθες, βρεθήκαμε στην πρεμιέρα της νέας ταινίας του Ζαχαρία
Μαυροειδή “Το Καλοκαίρι της Κάρμεν”, όπου άφησε απόλυτα ικανοποιημένο το κοινό που
γέλασε με την ψυχή του και έδειξε στους συντελεστές που βρέθηκαν στην προβολή με το
παρατεταμένο χειροκρότημα του, πως έχει ανάγκη το καλό Ελληνικό σινεμά. Όμως το
Φεστιβάλ έχει ακόμα πολλές καλές στιγμές να μας χαρίσει και οι προτάσεις μας για αύριο
Δευτερά 6/11 είναι:
Ο τελευταίος ταξιτζής
Ο Στέργιος Πάσχος επιστρέφει μετά από 7 χρόνια και το επιτυχημένο “Άφτερλωβ”, με την
νέα του ταινία “Ο τελευταίος ταξιτζής” που συμμετέχει τόσο στο Διεθνές Διαγωνιστικό
πρόγραμμα του Φεστιβάλ, όσο και στο τμήμα Greek Film Festival: First Run. Προβάλλεται
στις 17:00 στο Ολύμπιον και στις 8/11, στις 22:00 στην αίθουσα “Τζον Κασσαβέτης”.
Επίσης, η ταινία είναι διαθέσιμη και στις online προβολές του Φεστιβάλ.
Υπόθεση: Ο Θωμάς, ένας πενηντάρης κατ’ ανάγκην ταξιτζής, ζει μαζί με τη γυναίκα του, τη
Μαρία, και τον έφηβο γιο του, τον Τάσο. Παρότι έχει σπουδάσει φιλολογία και αγαπάει
πολύ τη λογοτεχνία, ποτέ δεν κατάφερε να ζήσει σύμφωνα με τις προσδοκίες που είχε από
τον εαυτό του. Η αυτοκτονία ενός πελάτη φέρνει στην επιφάνεια τα απωθημένα του και
τον βυθίζει στην ερωτική εμμονή.
Η Χίμαιρα (La Chimera)
Η νέα δημιουργία της Alice Rohrwacher, βραβευμένης στις Κάννες (The Wonders, 2014 και
Happy as Lazzaro, 2018) και Υποψήφια για Όσκαρ φέτος στην κατηγορία καλύτερης ταινίας
μικρού μήκους ζωντανής δράσης για το Le Pupille (μια συμπαραγωγή του Αλφόνσο
Κουαρόν για τη Disney), θα προβληθεί στο κοινό του Φεστιβάλ (στο τμήμα Special
Screenings), στις 20:00 στο Ολύμπιον. Πρωταγωνιστούν ο Josh O’Connor (βραβευμένος με
τηλεοπτικό Bafta, Emmy και Χρυσή σφαιρα για το “The Crown” του Netflix), και η Isabella
Rossellini.
Υπόθεση: Κάθε ταινία της Αλίτσε Ρόρβαχερ είναι μια κοσμογονία: μια άσκηση
δημιουργικής ελευθερίας, ένα ταξίδι σε κόσμους που θεωρούσαμε για πάντα χαμένους,
μια ανασκαφή με την αρχαιολογική σκαπάνη στις θαμμένες γενεαλογίες των
συναισθημάτων. Στην τελευταία της ταινία αυτή η ενέργεια μετατρέπεται σε μεθοδολογία
και θεματική, καθώς σκιαγραφεί το πρόσωπο της Χίμαιρας για τον καθένα μας. Σε μια
μικρή πόλη της Ιταλίας που βρίθει ερειπίων, για τους tombaroli –τους αρχαιοκάπηλους– η
Χίμαιρα σημαίνει λύτρωση από τη δουλειά και όνειρα για εύκολο πλούτο. Για τον Άρθουρ η
Χίμαιρα μοιάζει με τη γυναίκα που έχασε, την Μπενιαμίνα. Για να τη βρει, προκαλεί το
αόρατο, ψάχνει παντού, πηγαίνει μέσα στη γη αναζητώντας την πόρτα στη μετά θάνατον
ζωή για την οποία μιλούν οι μύθοι. Σε ένα περιπετειώδες ταξίδι μεταξύ ζωντανών και
νεκρών, ανάμεσα σε δάση και πόλεις, σε γιορτές και μοναξιές, ξετυλίγονται τα
αλληλένδετα πεπρωμένα αυτών των χαρακτήρων, όλα σε αναζήτηση της Χίμαιρας.
Το κάμπινγκ στη λίμνη (Camping du lac)
Η Ελεονόρ Σεντανιάν σκηνοθετεί την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία της, η οποία τιμήθηκε
με το Ειδικό Βραβείο της Κριτικής Επιτροπής Ciné+ και το Βραβείο της Κριτικής Επιτροπής
στο τμήμα «Σκηνοθέτες του Παρόντος» στο Λοκάρνο 2023. Προβάλλεται στις 16:00 στην
αίθουσα “Τώνια Μαρκετάκη” και είναι διαθέσιμη και στις online προβολές.
Υπόθεση: «Θα ήθελα να σας πω κάτι παράξενο που συνέβη»: Κάπως έτσι ξεκινούν οι
καλύτερες ιστορίες, κι έτσι ακριβώς ξεκινά και η ταινία της Ελεονόρ Σεντανιάν, που είναι
διασκεδαστική και παιχνιδιάρικη, αλλά και αινιγματική και μυστηριώδης. Η Ελεονόρ
ταξιδεύει προς τη θάλασσα, αλλά όταν το αυτοκίνητό της χάλαει, βρίσκεται φιλοξενούμενη
σε ένα κάμπινγκ, δίπλα σε μια λίμνη στην οποία σύμφωνα με τις φήμες ζει ένα μυθικό
τέρας. Η Ελεονόρ θα μείνει εκεί και θα δοκιμάσει να ανακαλύψει τη μυστική ζωή της
λίμνης και των ανθρώπων που την περιβάλλουν, ανοίγοντας μια πόρτα στη μυθοπλασία
της καθημερινότητας να εισβάλλει στη ζωή της. Κρατώντας τον ρόλο της πρωταγωνίστριας
μπροστά και πίσω από τον φακό της κάμερας, η Σεντανιάν κάνει μια ταινία για τη χαρά της
αφήγησης, για το πώς οι άνθρωποι γνέθουν ιστορίες και πώς οι ιστορίες χτίζουν με τη
σειρά τους τον κόσμο μας, σε μια ταινία που ασπάζεται θερμά το στοιχείο του
αιφνιδιασμού για να γίνει μία από τις πιο ευχάριστες εκπλήξεις της χρονιάς.
Àma Gloria
Η βραβευμένη με Χρυσή Κάμερα στο Φεστιβάλ των Καννών (Party Girl, 2014) Γαλλίδα
σκηνοθέτρια και σεναριογράφος γεωργιανής καταγωγής, Marie Amachoukeli, γράφει και
σκηνοθετεί την ταινία Àma Gloria, που απέσπασε το Βραβείο Nechama Rivilin για την
Καλύτερη Διεθνή Ταινία στο Jerusalem Film Festival (2023). Προβάλλεται στις 14:00 στην
αίθουσα “Στάυρος Τορνές” και ξανά στις 7/11 στις 19:00 στο ¨Μακεδονικόν”.
Υπόθεση: Ξεχειλίζοντας από μια τρυφερότητα που μπορεί να σου ραγίσει την καρδιά, αλλά
και από την αλήθεια εμπειριών που περιέχει η βιωμένη, αιμάτινη, πραγματική εμπειρία, το
Àma Gloria δοκιμάζει να διερευνήσει το υλικό από το οποίο είναι φτιαγμενοι οι δεσμοί της
αγάπης – και το βρίσκει περίπλοκο, σύνθετο, σκληρό και αβάσταχτα εύθραυστο. Η
εξάχρονη Κλεό αγαπά την νταντά της, την Γκλόρια περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Όταν
η γυναίκα γυρίζει πίσω στην πατρίδα της, η Κλεό θα την επισκεφτεί για να περάσουν μαζί
ένα τελευταίο καλοκαίρι που θα τις αλλάξει και τις δυο. Μπορεί ο όρος «δράμα
ενηλικιώσης» να μην είναι δόκιμος σε μια ταινία που έχει για πρωταγωνίστρια ένα κορίτσι
μόλις έξι ετών (και λάμπει από τη συγκλονιστική ερμηνεία της μικρής πρωταγωνίστριας
Λουίζ Μορί-Πανζανί), αλλά περιγράφει με ακρίβεια μια συναισθηματική οδύσσεια γεμάτη
βάθος και δύναμη, απαλλαγμένη από γλυκερές κορυφώσεις και προσηλωμένη στην πυκνή,
ακαταμάχητη καθαρότητα.
Ξένοι και με το παραπάνω (More Than Strangers)
Η νέα ταινία της Σιλβί Μισέλ (όπου είχε συμμετάσχει με την πρώτη της ταινία μεγάλου
μήκους “Οι μικρές μας διαφορές” στο Διεθνές Διαγωνιστικό Τμήμα του 53ου ΔΦΚΘ), με μία
εκ των πρωταγωνιστών την Σμαράγμα Καρύδη και ερχόμενη με το Βραβείο Σκηνοθεσίας
του Νέου Γερμανικού Σινεμά στο Munich Film Festival 2023. Προβάλλεται στις 20:00 στην
αίθουσα “Φρίντα Λιάππα” και ξανά στην ίδια άιθουσα στις 7/11 στις 17:00.
Υπόθεση: Πόσοι ξένοι χωράνε σε ένα αμάξι; Αν μοιραστούν ουσιαστικά τη διαδρομή, όσοι
κι αν βρίσκονται στριμωγμένοι σε ένα όχημα σε κίνηση παύουν να είναι ξένοι, μοιάζει να
ισχυρίζεται μια από τις πιο κομψές λεπταίσθητες φωνές του Νέου Γερμανικού
Κινηματογράφου. Πέντε άνθρωποι με διαφορετική εθνική καταγωγή αλλά κοινό
γεωγραφικό προορισμό (ανάμεσά τους και η Σμαράγδα Καρύδη!) διασχίζουν την αρτηρία
της Ευρώπης παίρνοντας τον αυτοκινητόδρομο που ενώνει το Βερολίνο με το Παρίσι. Κι
ακόμα κι αν ο ορίζοντας είναι ανοιχτός και τα καθίσματα του αυτοκινήτου στενά, θα
μάθουν τι σημαίνει να βρίσκεις τον δρόμο σου μέσα από τα εμπόδια –αν όχι εξαιτίας
αυτών– σε μια μοναδική μεταφορά (κυριολεκτικά!) για τη συνύπαρξη σε περιόδους
κρίσεων. Μια ταινία γεμάτη αγάπη για το μέλλον της Ευρώπης, για τη Γηραιά ήπειρο που
μαθαίνει να θυμάται πως σημασία έχει το πόσο αισθάνεσαι.
