γράφει η Κωνσταντίνα Μανίκα
Το Φεστιβάλ ανοίγει τις πόρτες του σήμερα, Πέμπτη 2/11/2023 με την τελετή έναρξης στο
Ολύμπιον. Οι προτάσεις μας για τα όσα δεν πρέπει να χάσετε την Παρασκευή 2η μέρα του Φεστιβάλ είναι:
Μπλόντι (Blondi)
Η Dolores Fonzi πρωταγωνιστεί, σκηνοθετεί και συνυπογράφει το σενάριο του
νατουραλιστικού οικογενειακού δράματος που περιγράφει την ιδιαίτερη σχέση μιας
μητέρας που φαντάζει αιώνια έφηβη και ενός μετέφηβου γιού που προσπαθεί να χτίσει
την ζωή του. Η ταινία με υποψηφιότητες στα Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Μπουένος
Άιρες και του Σαν Σεμπαστιάν προβάλεται στο Διεθνές Φεστιβάλ Κνηματογράφου
Θεσσαλονίκης στην κατηγορία Ανοιχτοί Ορίζοντες την Παρασκευή 4/11 στις 14:00 στην
αίθουσα Ολύμπιον.
Υπόθεση: Η Μπλόντι κοντεύει τα 40. Έχει έναν εικοσάρη γιο, τον Μίρκο, με τον οποίο είναι
καλά φιλαράκια, αλλά ενώ ο Μίρκο έχει στόχους στη ζωή του και προσπαθεί να τους
πετύχει, η ίδια δείχνει να επιθυμεί να παραμείνει σε μια κατάσταση αιώνιας εφηβείας. H
Ντολόρες Φόνζι δίνει μια εκπληκτική ερμηνεία στον ομώνυμο ρόλο, πλάθοντας έναν από
τους πιο ενδιαφέροντες γυναικείους ρόλους που μας έχει χαρίσει το σινεμά τελευταία, σε
μια αληθινά feelgood κομεντί…«ανηλικίωσης», ακαταμάχητα αισιόδοξη και γεμάτη
ενέργεια.. Τρυφερό, αστείο, ανθρώπινο, ανέμελο και ατίθασο όπως η υπέροχηηρωίδα του,
δεν σου αφήνει άλλη επιλογή από το να το αγαπήσεις.
Blondi – Tráiler Oficial I Prime Video – YouTube
Ουγκέτσου Μονογκατάρι (Ugetsu)
Στην ταινία του 1953, που συγκαταλέγεται στα κλασσικά του παγκόσμιου σινεμά, ο Kenji
Mizoguchi πλέκει μια πολυσύνθετη αφήγηση για την φιλοδοξία, την οικογένεια και την
αγάπη στο φόντο του Ιαπωνικού εμφυλίου του 16 ου αιώνα. Η ιστορία με αναφορές από
μύθους φαντασμάτων του Ιαωπονικού θεάτρου συνθέτει ένα δοκίμιο για το απόκοσμο σε
μορφή ηθογραφικού παραμυθιού. Η προβολή εντάσεται στην ενότητα Φαντάσματα, το
θεματικό αφιέρωμα του 64 ου ΦΚΘ και θα προβληθεί την Παρασκευή 03/11, στην αίθουσα
Παύλος Ζάννας, στις 19:00.
Υπόθεση: Στις αρχές της άνοιξης, την περίοδο των ιαπωνικών εμφύλιων πολέμων του 16ου
αιώνα, στη λίμνη Μπίβα της επαρχίας Όμι, ο οικογενειάρχης αγρότης και τεχνίτης
Γκενζούρο ταξιδεύει στη Ναγκαχάμα για να πουλήσει τα προϊόντα του και αποκτά μια
μικρή περιουσία. Ο γείτονάς του ο Τομπέι ονειρεύεται να γίνει σαμουράι, αλλά δεν έχει την
οικονομική δυνατότητα να αγοράσει την απαραίτητη στολή. Οι άπληστοι Γκενζούρο και
Τομπέι συνεργάζονται κατασκευάζοντας πήλινα αγγεία, που προσδοκούν να τα πουλήσουν
και να πλουτίσουν. Η διαχρονική ηθική παραβολή του Μιζογκούτσι δεν είναι απλώς μια
κλασική ιαπωνική ιστορία με φαντάσματα, αλλά ένα ασπρόμαυρο διαμάντι μεγάλου
σινεμά που εξακολουθεί να μαγεύει με την εξπρεσιονιστική ομορφιά και την ποιητική
θλίψη του.
Έρημη Χώρα (The Wilder)
Η Έρημη Χώρα σε σενάριο και σκηνοθεσία του Γιώργου Γκικαπέππα, είναι η πρώτη σειρά
μυθοπλασίας της ΕΡΤ σε παραγωγή ERTFLIIX. Η κεντρική αφήγηση δομείται γύρω από την
οδυνηρή διαμάχη κηδεμονίας της 11χρονης Εύας η οποία πάσχει από εκλεκτική αλαλία. Το
σενάριο συνθέτει ένα οικογενειακό δράμα με στοιχεία γουέστερν. Την Παρασκευή 03/11
στην αίθουσα Τώνια Μαρκετή θα προβληθούν σε πρώτη αποκλειστική προβολή τα 2
πρώτα επεισόδια της μίνι σειράς 8 επεισοδίων.
Υπόθεση: Όταν η Εύα, μια 11χρονη Ελληνορουμάνα με πρόβλημα με την ομιλία, χάνει την
ίδια μέρα και τους δύο της γονείς σε δυστύχημα, ο Λουκάς, ο ερημίτης ρατσιστής παππούς
της που δεν την έχει δει ποτέ, είναι ο μόνος συγγενής της που μπορεί να αναλάβει την
κηδεμονία της αλλά εκείνος την αρνείται πεισματικά. Την άγνωστη τύχη της Εύας αναλαμβάνει τότε η Μαρίνα, μια 40χρονη κοινωνική λειτουργός με διαλυμένη οικογένεια,
που αποφασίζει να παλέψει με τον Λουκά και το παρελθόν του, αναγκάζοντας έτσι εκείνον
αλλά και τον ίδιο της τον εαυτό να αντιμετωπίσουν για πρώτη φορά τη σωτηρία τους.
Περάσματα (Passages)
Το ερωτικό δράμα του Ira Sacks διηγείται το ερωτικό τρίγωνο ανάμεσα σε ένα ομοφυλό
ζευγάρι (Franz Rogowski, Ben Wishlaw) και μια νεαρή γυναίκα (Adele Exarchopoulos). Η
ταινία συνεχίζει με φόρα την φεστιβαλική της πορεία, η οποία προκάλεσε αντιδράσεις όταν
στο φεστιβάλ του Βερολίνου προβλήθηκε στο τμήμα Encounters αντί του Διαγωνιστικού.
Ενώ η διανομή της στις αίθουσες θα γίνει μετ’ εμποδίων λόγω της αυστηρής λογοκρισίας
που δέχτηκε για τις ερωτικές σκηνές από την αμερικανική επιτροπή καταλληλότητας, με τον σκηνοθέτη να κατηγορεί την επιτροπή για λογοκρισία στην βάση της ομοφοβίας. Η
ταινία προβάλεται στην κατηγορία Special Screenings, στην αίθουσα Ολύμπιον, την
Παρασκευή 04/11 στις 20:00.
Υπόθεση: Στις ταινίες του Άιρα Σακς, ακριβώς όπως και στη ζωή, η αγάπη είναι παράξενη
και τα ερωτικά τρίγωνα δεν είναι ποτέ ισόπλευρα. Ο Τόμας είναι ένας εγωκεντρικός,
ταλαντούχος σκηνοθέτης. Στο πάρτι για το τέλος των γυρισμάτων της νέας του ταινίας θα
αφήσει τον χαμηλών τόνων σύζυγό του να γυρίσει μόνος σπίτι, ενώ ο ίδιος θα περάσει το
βράδυ με μια γυναίκα… Και κάπως έτσι, οι υπερταλαντούχοι Φραντς Ρογκόφσκι, Μπεν
Γουίσο και Αντελ Εξαρχόπουλος χορεύουν γύρω από ένα συναισθηματικό και σεξουαλικό
γαϊτανάκι, προσφέροντας ένα θέαμα χάρμα οφθαλμών από μακριά και ακονίζοντας
γοητευτικά ένα ήδη αιχμηρό νυστέρι όταν η απόσταση μηδενίζεται. Ο Σακς
κινηματογραφεί με τη γνώριμη, αφοπλιστική του αλήθεια την πολυπλοκότητα των
σχέσεων, αναγνωρίζοντας την τρικυμιώδη φύση της επιθυμίας και κοιτάζοντας στα μάτια
τις πιο ευάλωτες, αλλά και τοξικές πλευρές των ηρώων του. Αν περιμένετε μια
καλοβαλμένη ρομαντική ιστορία προσπεράστε άφοβα, αν δεν φοβάστε τον έρωτα ακόμη κι
αν πονά, ματώνει και αφήνει σημάδια, αυτή μπορεί και να είναι η ταινία της ζωής σας.
Inland Empire
Το πολυβραβευμένο δράμα φαντασίας-μυστηρίου του 2006, του David Lynch αποτελεί μια
ακόμα ειδική προβολή της θεματικής αφιερωμένη στα Φαντάσματα του φετινού φεστιβάλ.
Η πρώτη ψηφικά γυρισμένη ταινία του Lynch επαναφέρει οικείες για τον σκηνοθέτη
θεματικές, με την αγαπημένη Laura Dern σε έναν ακόμη πρωταγωνιστικό ρόλο. Μια
καταβύθιση στο ασυνείδητο, πλεγμένη με ένα Χολλυγουντιανό μυστήριο στο
χαρακτηριστικό ύφος και αισθητική του Lynch που προβάλεται την Παρασκευή 03/11 στην
αίθουσα Παύλος Ζάννας στις 21:30.
Υπόθεση: Καθώς μια αφοσιωμένη στην τέχνη της ηθοποιός αρχίζει να υιοθετεί την
περσόνα του χαρακτήρα που πρόκειται να υποδυθεί σε μια νέα ταινία, η πραγματικότητά
της αποσαθρώνεται κι ο εσωτερικός της κόσμος μετατρέπεται σε εφιάλτη. Μόνο ένας
μείζων καλλιτέχνης του σινεμά όπως ο Ντέιβιντ Λιντς θα μπορούσε να οραματιστεί και να
αποδώσει κατ’ αυτόν τον –ασύλληπτα πρωτότυπο– τρόπο τα μαρτύρια της ολοκληρωτικής
καταβύθισης ενός ηθοποιού στην ουσία της υποκριτικής (του). Το Inland Empire, ένα από
τα πλέον ακραία μοντερνιστικά, δύσκολα στην αποκρυπτογράφηση και απολύτως
συγκλονιστικά έργα που μας έχει δώσει ποτέ ο σύγχρονος κινηματογράφος, είναι
παράλληλα και μια ευφυέστατη παραβολή για το σινεμά ως φάντασμα του συλλογικού
ασυνείδητου.
