Πρωτόλεια συναισθήματα, δίπολα, αντιφάσεις, στοιχεία μπουρλέσκ, χιούμορ που εναλλάσσεται με το πικρό σχόλιο, λογοτεχνικά σύμβολα και αναφορές, δίνουν έμφαση στις βαθιά ανθρώπινες, συχνά εμμονικές ιστορίες που αφηγείται ο Αρνό Ντεπλεσέν.
Ο Αρνό Ντεπλεσέν –σκηνοθέτης, σεναριογράφος και διευθυντής φωτογραφίας- γεννήθηκε στο Ρουμπέ της Γαλλίας το 1960. Σπούδασε κινηματογράφο στη Σορβόννη και μετέπειτα στο ινστιτούτο IDHEC (σημερινή La Fémis) στο Παρίσι. Τη δεκαετία του '80 εργάστηκε ως διευθυντής φωτογραφίας, και μεταξύ άλλων, υπέγραψε -μαζί με τον Άρη Σταύρου- τη
Φωτογραφία του Νίκου Παπατάκη. Το 1991 πραγματοποίησε το κινηματογραφικό του ντεμπούτο, με την ταινία μεσαίου μήκους La Vie de Morts, φιλμ που τον καθιέρωσε για το ιδιαίτερο ύφος και τη θεματολογία που εκφράζεται μέσα από επαναλαμβανόμενα μοτίβα, φιλοσοφικές αναζητήσεις και την ανθρώπινη ιδιοσυγκρασία σε πρώτο πλάνο. Σε όλη την πορεία του, ο σκηνοθέτης δεν παραμένει συνεπής μόνο στη γλώσσα και το ύφος, αλλά και στους ηθοποιούς οι οποίοι ενσαρκώνουν διαχρονικά τους πληθωρικούς ήρωές του. Ο Ματιέ Αμαλρίκ, η Εμανουέλ Ντεβός και η Κατρίν Ντενέβ παραμένουν ανάμεσα στους σταθερούς συνεργάτες του Ντεπλεσέν.
Το 56
ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης πραγματοποιεί αφιέρωμα στο έργο του Γάλλου σκηνοθέτη Αρνό Ντεπλεσέν / Arnaud Desplechin και αποκαλύπτει στο ελληνικό κοινό έναν οραματιστή δημιουργό, πιστό σε ένα προσωπικό σινεμά, με χαρακτήρες, σύμβολα και έννοιες που επιστρέφουν στις ταινίες του σε έναν αέναο κύκλο καλλιτεχνικής εξέλιξης.
Η πιο πρόσφατη ταινία του
Τα χρυσά μας χρόνια / My Golden Days (2015), μια ελεγεία για τη νεότητα, που απέσπασε το βραβείο SACD στο Δεκαπενθήμερο των Σκηνοθετών στο τελευταίο Φεστιβάλ Κανών, θα κλείσει την αυλαία του φετινού φεστιβάλ. Ο Ντεπλεσέν θα παραβρεθεί στη διοργάνωση για να παρουσιάσει τις ταινίες του, καθώς και να δώσει ένα masterclass, το Σάββατο 14 Νοεμβρίου 2015 (ώρα 11.00), στην αίθουσα Παύλος Ζάννας.
Οι Ταινίες
Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του
La Sentinelle (1992), ένα θρίλερ που ανατέμνει τον Ψυχρό Πόλεμο και τις πρακτικές του, έφερε τον Ντεπλεσέν στο προσκήνιο μιας νέας γενιάς γάλλων κινηματογραφιστών που παρά τις επιρροές που δέχτηκαν από τη Νουβέλ Βαγκ, ανανέωσαν το γαλλικό σινεμά, καταθέτοντας τη δική τους προσωπική γραφή.
Το 1996, η δραματική κομεντί
My Sex Life… or How I Got into an Argument (βραβείο Σεζάρ για ανερχόμενο ηθοποιό στον Ματιέ Αμαλρίκ) ακολουθεί τον νεαρό καθηγητή Πολ Ντενταλούς, έναν αμετανόητο ρομαντικό που λατρεύει τις γυναίκες. Ο Ντεπλεσέν δίνει χώρο στις αισθήσεις, προσπαθώντας να αιχμαλωτίσει μυρωδιές, ήχους, την αφή του ανθρώπινου σώματος, καθώς ο ήρωάς του δίνει διαρκείς μάχες με το γυναικείο φύλο.
Στο
Kings and Queen (2004) η Εμανουέλ Ντεβός είναι η Νόρα και ο Ματιέ Αμαλρίκ ο Ισμαέλ. Έχουν χωρίσει κι ο Ντεπλεσέν παρακολουθεί σε παράλληλη δράση τις ζωές τους. Εκείνη αντιμετωπίζει την ασθένεια του πατέρα της, τις δυσκολίες του γιου της, την απομακρυσμένη αδερφή της. Εκείνος βρίσκεται εσώκλειστος σε ένα ψυχιατρείο ύστερα από παρέμβαση της οικογένειάς του. Η ταινία μέσα από μια παράδοξη πορεία γεμάτη σαρκασμό και χιούμορ, καταρρίπτει τους μύθους που χτίζουμε οι ίδιοι γύρω απ' τη ζωή μας.
Στην ταινία
A Christmas Tale (2008) ο Ντεπλεσέν στήνει ένα γαϊτανάκι χαρακτήρων και εξερευνά τις εξαιρετικά εύθραυστες, αλλά και ανθεκτικές οικογενειακές σχέσεις. Ο Ρότζερ Ίμπερτ είχε συνοψίσει σε μια φράση την καρδιά της ταινίας: «Το A Christmas Tale κάνει πατινάζ σε λεπτό πάγο, πάνω σε μια λίμνη γεμάτη ανθρώπους, φτάνει με ασφάλεια στην απέναντι άκρη και μοιράζεται ένα φλιτζάνι ζεστό κακάο και ζαχαρωτά με το Θάνατο».
Το 2013 ο σκηνοθέτης υπογράφει το
Jimmy P: Psychotherapy of a Plains Indian, βασισμένο στην αληθινή ιστορία που καταγράφει στο βιβλίο του «Reality and dream: Psychotherapy of a Plains Indian» (1951) o γάλλος ανθρωπολόγος και ψυχαναλυτής Ζορζ Ντεβερό (το όνομά του διατρέχει τη φιλμογραφία του Ντεπλεσέν). Κεντρικός ήρωας είναι ο Ινδιάνος Τζίμι Πικάρντ, βετεράνος του ΄Β Παγκοσμίου Πολέμου, ο οποίος στη διάρκεια του εγκλεισμού του σε στρατιωτική ψυχιατρική κλινική το 1948 βρίσκει τη λύτρωση μέσα από την συνάντησή του με τον Ντεβερό. Εξαιρετικές ερμηνείες από τον Μπενίσιο Ντελ Τόρο (ως Τζίμι Π.) και τον Ματιέ Αμαλρίκ (Ντεβερό) σε μια διεισδυτική μελέτη χαρακτήρων.
Στην τελευταία ταινία του
Τα χρυσά μας χρόνια, ο Ντεπλεσέν συναντά ξανά έναν παλιό του ήρωα, τον καθηγητή Πολ Ντενταλούς, ο οποίος φεύγοντας από το Τατζικιστάν θυμάται ανθρώπους και εικόνες που τον στιγμάτισαν. Από την παιδική του ηλικία, και τη μητέρα του, την εφηβεία και τον απαρηγόρητο χήρο πατέρα του, ως τους φίλους, το μέντορά του και φυσικά τον μεγάλο έρωτα της ζωής του. Η ενηλικίωση καταγράφεται με τον μοναδικό τρόπο του Ντεπλεσέν μέσα από όλα τα στάδια που μένουν χαραγμένα στη μνήμη. Η απώλεια και οι απογοητεύσεις δίνουν τη σκυτάλη στο ξύπνημα νέων συναισθημάτων και την ανακάλυψη του εαυτού μας.
Στο Φεστιβάλ θα προβληθούν συνολικά επτά ταινίες οι οποίες παρουσιάζουν τις πιο χαρακτηριστικές στιγμές στη φιλμογραφία του Γάλλου δημιουργού.
Σινεμά για Ανθρώπους
Masterclass και ανοιχτή συζήτηση με τον Αρνό Ντεπλεσέν
Αίθουσα Παύλος Ζάννας – Σάββατο 14 Νοεμβρίου, 11:00
Αν κάποιος ήθελε να συνοψίσει το σινεμά του Αρνό Ντεπλεσέν, ενός από τους πλέον ιδιοσυγκρασιακούς και ιδιαίτερους σκηνοθέτες του σύγχρονου γαλλικού σινεμά στον οποίο φέτος το Φεστιβάλ πραγματοποιεί αφιέρωμα, δεν θα μπορούσε παρά να μιλήσει για την εμμονική σχεδόν ενασχόλησή του με τους ανθρώπους, την αναζήτηση των όσων ορίζουν την ταυτότητα μας – ή μερικές φορές μας οδηγούν στο να την απωλέσουμε. Το δράμα και η κωμωδία, το τραγικό και το αστείο συνυπάρχουν στο έργο του, όπως και στην ίδια τη ζωή. Μόνο που οι ταινίες του δεν είναι μια αναπαράστασή της, μα μία σχεδόν φιλοσοφική βουτιά στα βάθη της.
Σινεμά που σε προκαλεί να το εξερευνήσεις περαιτέρω, κάτι που θα επιχειρήσουμε να κάνουμε σε αυτήν την αναμφίβολα ενδιαφέρουσα συζήτηση μαζί του. Συντονίζει ο Γιώργος Κρασσακόπουλος.
