Στις αναμνήσεις μας ζωντανεύουν μουσικές, γέλια και φωνές. Τα λαμπάκια και τα χρώματα σχηματίζουν ένα ζωντανό όραμα μπροστά στα μάτια μας κάθε φορά που θυμόμαστε το παλιό μας Λούνα Παρκ.
Ο μύλος, η μπαλαρίνα, το νταγκαντά, τα ηλεκτρονικά παιχνίδια με τις γνώριμες μελωδίες του Pac-Man, του Charly και του Pole Position, αλλά και εκείνος ο ασπρομάλλης μεσήλικας που μάζευε τα δεκάρικα από τα μηχανήματα, είναι εικόνες που δεν ξεχνιούνται. Όλες αυτές οι στιγμές μας ταξιδεύουν πίσω στον χρόνο.
Το Λούνα Παρκ υπήρξε σταθμός στη διασκέδαση των Θεσσαλονικέων, μικρών και μεγάλων, μια εμπειρία που παραμένει αξέχαστη και συνεχίζει να αφήνει το αποτύπωμά της μέχρι σήμερα.
Το Λούνα Παρκ άνοιξε τις πόρτες του το 1972 στην περιοχή της Παλιάς Σαλαμίνας, στη σημερινή Νέα Παραλία, κοντά στην οδό Μπότσαρη. Το 1980 μεταφέρθηκε δίπλα στο Ποσειδώνιο Κολυμβητήριο, όπου και έζησε τις πιο λαμπρές του στιγμές.
Το απόλυτο highlight ήταν η εντυπωσιακή ρόδα, που θύμιζε εκείνη του Λονδίνου, προσφέροντας μοναδική θέα: μπροστά σου η θάλασσα, πίσω σου το Σέιχ Σου. Όλα τα κλασικά παιχνίδια ήταν εκεί – σκοποβολή, τρενάκι, μπαλαρίνα, συγκρουόμενα – κατασκευασμένα από ένα κορυφαίο ιταλικό εργοστάσιο που συνεχίζει να παράγει καινοτόμα παιχνίδια μέχρι σήμερα. Ο ψαράς με τα καλαμάκια όπου έπιανες τα μεταλλικά ψαράκια με το αγκίστρι και κέρδιζες διάφορα δώρα μικρής αξίας.
Και φυσικά, αξέχαστες ήταν οι τηγανητές πατάτες σε χωνάκι… που μπορούσες να φας κι αυτό, μια μικρή επανάσταση για την εποχή!
Το 2000, το Λούνα Παρκ αποχαιρέτησε την τοποθεσία όπου μεγαλούργησε, καθώς στη θέση του ανεγέρθηκε το Μέγαρο Μουσικής.
