γράφει η Βιολέττα Λεμόνα
Μέρα: καθημερινή
Ώρα: πρωινή
Μέρος: Βαφοπούλου
Καιρός: αίθριος
Έχεις αποφασίσει να αρχίσεις μετά από χρόνια να δανείζεσαι πάλι βιβλία από τις δημοτικές βιβλιοθήκες. Τώρα που η δανειστική κάρτα είναι ενιαία για όλο το δίκτυο των βιβλιοθηκών, αποφασίζεις για αρχή να δοκιμάσεις το Βαφοπούλειο. Πλησιάζοντας σταματάς για να απολαύσεις την ομορφιά, και τη σκιά της βλάστησης.
Την πρόσοψη του Βαφοπούλειου Πνευματικού Κέντρου κοσμεί η σιδερένια εγκατάσταση με το χαρακτηριστικό γαλάζιο χρώμα, της γλύπτριας Ναυσικάς Πάστρα (1921-2011).
Στο ιστορικό κτήριο του Βαφοπούλειου πραγματοποιούνται αυτό το διάστημα εργασίες ανακαίνισης.
Στέκεσαι να παρατηρήσεις το ανάγλυφο μπρούτζινο γλυπτό του ζεύγους Γεωργίου και Αναστασίας Βαφοπούλου – δωρητών του Βαφοπούλειου και ευεργετών της πόλης μας – φιλοτεχνημένο από τον γλύπτη Γεώργιο Τσιάρα.
Ανεβαίνεις από τις σκάλες χαζεύοντας τον γνώριμο διάκοσμο του τέλους της δεκαετίας του ‘80/αρχών ’90.
Η ησυχία του Αναγνωστηρίου σε βάζει αυτόματα σε αθόρυβη λειτουργία.
Χάνεσαι μέσα στις συλλογές της βιβλιοθήκης.
Αποφασίζεις να ψάξεις τον ποιητή Γεώργιο Βαφόπουλου. Ιδιαίτερη εντύπωση σου κάνει το πολύτομο αυτοβιογραφικό έργο του «Σελίδες αυτοβιογραφίας».
Ολόδικά τους ράφια, δικαιωματικά, κατέχουν οι εμβληματικοί Λουντέμης, Ξενόπουλος, Καζαντζάκης. Μήπως ήρθε η ώρα να διαβάσεις τον «Ζορμπά»;
Φεύγοντας με δύο βιβλία στην τσάντα και την ευχάριστη αίσθηση της αναβίωσης μιας παλιάς αγαπημένης συνήθειας, διασχίζεις ξανά την καταπράσινη Βαφοπούλου υπό τον γνώριμο ήχο του παλιατζή που περνάει. «Όλα τα παλιά σίδερα μαζεύω…»
Περισσότερη Θεσσαλονίκη: instagram.com/
