Είναι η διαβόητη πλατεία από τα χρόνια του μεσοπολέμου, της κατοχής και των δυο πρώτων μετεμφυλιακών δεκαετιών, που παραμένει το σήμα κατατεθέν της πόλης, της περιθωριακής της κουλτούρας, της διασκέδασης και της τοπικής λογοτεχνίας, το Βαρδάρι.
Κάποτε η περιοχή φιλοξενούσε τα πορνεία της πόλης και ήταν η “κακόφημη περιοχή”. Πλέον, η περιοχή κουβαλάει ακόμη την παλιά της ταυτότητα λόγω της εγκατάλειψης που τη χαρακτηρίζει, των δεκάδων κλειστών καταστημάτων αλλά κάτι κινείται.
Φύσηξε βαρδάρης και καθάρισε/ ήλιος λες και τελείωσε ο χειμώνας
Είναι επίσης το σημείο μηδέν της πόλης, δηλαδή το σημείο όπου μετριούνται όλες οι χιλιομετρικές αποστάσεις της Θεσσαλονίκης με τις άλλες πόλεις.
Το Βαρδάρι και οι γύρω περιοχές, όπως η Μπάρα και ο Σιδηροδρομικός Σταθμός, είχαν μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα, την οποία περιγράφει ο ποιητής Ντίνος Χριστιανόπουλος στο κείμενό του “Βαρδάρι 1977”. Η περιοχή έμοιαζε με ένα μικρό σαλόνι που κάθε βράδυ υποδέχεται τους φαντάρους, ενώ οι “οικοδέσποινες” τους προσφέρουν κουνήματα και χαρτζιλίκια. Γύρω τους περιφέρονται μοναχικοί άνθρωποι που τελικά βρίσκουν παρηγοριά στις γνωστές επιλογές της περιοχής.
Κάτω από φώτα κόκκινα κοιμάται η Σαλονίκη
Οι νυχτερινές σχολές γέμιζαν με νεαρούς εργάτες, ενώ η ψυχαγωγία τους περιορίζονταν στα ποδοσφαιράκια και άλλες απλές διασκεδάσεις. Στους δρόμους κυκλοφορούσαν πλανόδιοι που πουλούσαν παράνομα κασέτες, ενώ τα μπαρ και τα ύποπτα σινεμά αποτελούσαν βασικό στοιχείο της ζωής στο Βαρδάρι.
Η ερωτική απογοήτευση και η περιπλάνηση στα στενά του Βαρδάρη είναι μια κοινή εμπειρία για πολλούς, κάτι που αποτυπώνεται και στο τραγούδι “Βαρδάρι” του Ντίνου Χριστιανόπουλου, που μελοποίησε ο Σταύρος Κουγιουμτζής και τραγούδησε ο Μανώλης Μητσιάς.
Για τους παλιότερους, η εικόνα των λαϊκών σινεμά γύρω από την πλατεία του Βαρδάρη είναι βαθιά χαραγμένη στη μνήμη. Στην ακμή τους, αυτά τα σινεμά πρόβαλαν καλές αστυνομικές και καουμπόικες ταινίες και ήταν αγαπημένο στέκι για ζευγάρια που αναζητούσαν ερωτική ατμόσφαιρα, αλλά και για οικογένειες από τις δυτικές συνοικίες.
Ωστόσο, στη δεκαετία του 1980, αυτά τα σινεμά άρχισαν να προβάλλουν πορνογραφικές ταινίες και να προσελκύουν ένα πιο εξειδικευμένο κοινό, που αναζητούσε όχι μόνο κινηματογραφική ψυχαγωγία αλλά και ερωτικές συναναστροφές.
