Στην οδό Παύλου Μελά και πιο συγκεκριμένα στον αριθμό 22, λειτουργούσε το θρυλικό ουζερί, ενώ στον ίδιο δρόμο, ακριβώς απέναντι στο διατηρητέο, ο Βασίλης Τσιτσάνης έζησε σ’ ένα υπόγειο με τη γυναίκα του Ζωή Σαμαρά, από το 1942 έως το 1946, κι έγραψε ορισμένα από τα ωραιότερα τραγούδια του, όπως το «Συννεφιασμένη Κυριακή».
Σε συνεργασια με τον κουνιάδο του, τον Αντρέα, άνοιξαν το μαγαζί τους στην Παύλου Μελά, ένα μικρούτσικο καφενεδάκι που όμως γεμιζε ασφυκτικά, όποτε τραγουδούσε εκείνος – και μάλιστα, το μόνο που σέρβιρε μαζί με τα ούζα ήταν, τυρί και ψητή σαρδέλα.
Σε αυτό το μαγαζάκι, αλλά και στο σπίτι που νοίκιαζε («ένα δωμάτιο ευρύχωρο και μια κουζίνα με τα λοιπά αντί 50 δραχμών μηνιαίως») έγραψε μερικές από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του: «Αχάριστη», για πολλούς το καλύτερο τραγούδι του Τσιτσάνη, «Αραπίνες», «Οταν συμβεί στα πέριξ», «Τρελή που θέλεις να με στεφανώσεις», «Αθηναίισσα», «Μπαξέ τσιφλίκι» (φωνογραφήθηκαν αργότερα, μετά τον πόλεμο, όταν άνοιξαν και πάλι τα εργοστάσια δίσκων). Σύμφωνα δε με μια εκδοχή, εκεί έγραψε και τη «Συννεφιασμένη Κυριακή».
Πηγή Φωτογραφίας: Tα Νέα
