Κείμενο Χρύσα Πλιάκου/ Φωτογραφίες Ιόλη Ραγκούση
Ας ανατρέξουμε νοσταλγικά τον χρόνο λίγο πίσω και ας πάμε στις δεκαετίες 80s- 90s, εκεί, που ένα πράγμα που χαρακτήρισε την ποπ κουλτούρα των δεκαετιών αυτών είναι τα arcades παιχνίδια και οι πρώτες κονσόλες βιντεοπαιχνιδιών.
Μικροί και μεγάλοι της τότε εποχής στην καθημερινή τους έξοδο είχαν ξοδέψει πολλά χρήματα από το χαρτζιλίκι τους, για να περάσουν χρόνο μπροστά από τα τεράστια arcades με τις μεγάλες οθόνες, βουίζοντας ασταμάτητα τα αυτιά τους από τα κέρματα, που έπεφταν μέσα στα κουτιά και γέμιζαν τα μαγαζιά- όπως ιντερνετ καφέ, ψιλικατζίδικα, καφετέριες – με κόσμο, που έκανε ουρά, για να παίξει.
Σήμερα δεν έχουν μείνει πολλά από αυτά και ίσως πολλοί, να μη γνωρίζουν την ύπαρξη τους, ο Κώστας όμως κατάφερε, να αναγεννήσει τη χαρά εκείνων των δεκαετιών μέσα από το μαγαζί του στη Θεσσαλονίκη, ίσως ως το μοναδικό στην Ελλάδα που υπάρχει και κατασκευάζει arcades παιχνίδια από την αρχή. “Εμείς ξεκινήσαμε πριν περίπου μια δεκαετία να κατασκευάζουμε παιχνίδια χωρίς κερματοδέκτη, για οικιακή χρήση.
Η αφορμή ήταν να φτιάξω ένα για εμένα, αλλά έπεσαν όλοι από πάνω του, φίλοι και γνωστοί και ο κάθε ένας ζητούσε έναν για αυτόν και έτσι είπα να το ξεκινήσω δειλά δειλά, να το κάνω επάγγελμα. Με τον καιρό όταν ανοίξαμε το μαγαζί αυξήθηκε η δουλειά και μπήκαν και εταιρίες οι οποίες ήθελαν, να κάνουν διαφήμιση μέσω αυτού του πράγματος. Έχουμε κάνει συνεργασία και έχουμε φτιάξει παιχνίδι για την κόκα κόλα, για την κάμελ και για την old holborn.”
“Τα παιχνίδια σήμερα τα βρίσκεις κυρίως σε τουριστικά, καφετέριες, καταστήματα, που έχουν ανοίξει μόνο για τα παιχνίδια αυτά, υπάρχουν πολλά προϊόντα εισαγωγής και αν όχι οι μοναδικοί είμαστε από τους λίγους, που τα κατασκευάζουν αυτά στην Ελλάδα. Έχουν διάφορα θέματα τα παιχνίδια, έχει τα πολεμικά, τα οποία ζητάνε και πιο πολύ, αλλά έχει και πιο αθώα, γενικότερα ό,τι μπορεί να συμβαίνει στην ζωή υπάρχει και σε παιχνίδι.
Αυτοί που ζητάνε πιο συχνά είναι οι ιδιώτες, αυτοί που τα παίρνουν για οικιακή χρήση για τους ίδιους ή για τα παιδιά τους και συνήθως ζητάνε πολλά παιχνίδια μέσα, γιατί δεν έχουν κάποια επιπλέον οικονομική επιβάρυνση. Επίσης μπορούμε να τους το φτιάξουμε όπως ακριβώς την ζητήσουν την κατασκευή από την αρχή. Ζητάνε όμως και πολλές εταιρίες για διαφήμιση και μαγαζιά, που νοικιάζουν τα παιχνίδια αυτά για τον χώρο τους. Τα πιο γνωστά και συνηθισμένα παιχνίδια, που βρίσκει κανείς και ζητάει είναι το Πακ μαν, Τέτρις, bubble bubble, ποδοσφαιράκια, μπάσκετ και γενικά πιο κλασικά παιχνίδια και παιχνίδια που παίζουν δύο μαζί. ”
“Η καλύτερη δεκαετία των βιντεοπαιχνιδιών ήταν η δεκαετία του 90. Τα γραφικά άρχισαν να γίνονται καλύτερα, στην αρχή ήταν πιο πειραματικά τα πράγματα και κυρίως ασπρόμαυρα. Από τότε και μετά άρχισαν να γίνονται πιο εντυπωσιακά τα παιχνίδια, οπότε τραβούσαν περισσότερο τα βλέμματα. Παιχνίδια όπως το Πακ μαν και το Τέτρις τραβούσαν πολύ και τις γυναίκες, που τότε ήταν λίγο σπάνιο να καθίσει κάποια γυναίκα να παίξει, αλλά ήταν και καλύτερες σε αυτά τα παιχνίδια ίσως καλύτερες από εμάς. Σήμερα έρχονται και νεαρότερες ηλικίες και με ρωτάνε τι είναι αυτά και μου κάνει και εντύπωση, που ζητάνε να παίξουν, γιατί είναι παιδιά, που μεγάλωσαν σε γενιές με πολύ καλύτερα γραφικά.”
“Τα άνιμε που υπήρχαν παλαιότερα από την δεκαετία του 80, ήρθαν ξανά στο προσκήνιο και έχουν γίνει τρελή μόδα. Κάποτε ψάχναμε μια βιντεοκασέτα να αγοράσουμε ή να δανειστούμε για να τα δούμε και σήμερα κυκλοφορούν παντού και είναι το νούμερο ένα στην Ιαπωνία. Το ίδιο και στην Ελλάδα, τα βλέπουν τρελά και κυκλοφορούν και σε πολλές πλατφόρμες. Υπάρχουν και κάποια άνιμε που έκαναν πολύ μεγάλη επιτυχία και το θέμα τους ήταν τα arcade παιχνίδια. Το πιο χαρακτηριστικό είναι το “Ηigh Score girl”, όπου ένα κορίτσι πήρε μεταγραφή σε ένα σχολείο και ένας νεαρός την ερωτεύεται επειδή ήταν καλύτερη από αυτόν στα ηλεκτρονικά παιχνίδια. Όλη η φιλοσοφία της σειράς βασίζεται σε αυτά και πως μέσα από ένα παιχνίδι γνωρίζεις άτομα, αναπτύσσεις συναισθήματα είτε ερωτικά είτε φιλικά και πόσο δένεται κάποιος μέσα από αυτή την κουλτούρα.”
“Είναι πολλοί οι λόγοι, που δεν έχουμε φύγει για Αθήνα. Τα κόστη είναι μεγάλα και για να βρεις ένα σπίτι τώρα εκεί και έναν χώρο για μαγαζί είναι λίγο δύσκολο και είναι και συναισθηματικοί οι λόγοι και πράγματα, που πρέπει, να αφήσουμε πίσω.
Υπάρχει όμως σκέψη, για συνεργασία με άτομο στην Αθήνα, ώστε να υπάρχει κάποια έκθεση, για να μπορούν, να βλέπουν και από κοντά. Ευκαιρίες υπάρχουν παντού, το θέμα είναι, να έχεις όρεξη, να αγαπάς αυτό που κάνεις ειδικά αν κάνεις το χόμπι σου επάγγελμα έχεις και άλλη ψυχολογία και αν έχεις όρεξη για αυτό που κάνεις, θα σε βρουν. Έχουμε κόσμο, που εμπιστευόμαστε στην Αθήνα και συζητάμε και με κάποια καταστήματα εκεί, που θέλουν να τα βάλουν τα παιχνίδια στον χώρο τους και θα μπορούν να πηγαίνουν από κοντά πελάτες και να τα βλέπουν.”
“Στόχος μας είναι να φτιάξουμε έναν χώρο, ώστε να μπορεί κάποιος να έρθει και να παίξει, να μπαίνεις μέσα και να νιώθεις ότι βρίσκεσαι σε ένα κατάστημα εκείνης της εποχής, γεμάτο arcades στη σειρά, με αφίσες φώτα και μουσική της εποχής. Θέλω αυτό που έφτιαξα για εμένα να το φτιάξω και για άλλους, που θέλουν να ξανά ζήσουν τα παιδικά τους χρόνια όπως εγώ, γιατί καλώς ή κακώς αυτό είναι που μας κρατάει στη ζωή, η νοσταλγία και τα χρόνια που πέρασες καλά σαν παιδί.”
ARCADES.GR Αγριάνων 3, Θεσσαλονίκη, Κάτω τούμπα
