Η Ελλάδα στα ερείπια του Μεσολογγίου (1826)
Ο πίνακας αυτός αποτελεί την δεύτερη προσπάθεια υποστήριξης του Ντελακρουά στην Ελλάδα και τον Πόλεμο της Ανεξαρτησίας από την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Ο Γάλλος ζωγράφος στήριξε έντονα τον αγώνα των Ελλήνων, όπως και πολλοί καλλιτέχνες και διανοούμενοι σε όλη την Ευρώπη.
Ο πίνακας απεικονίζει το τραγικό επεισόδιο του 1825 όταν οι Έλληνες προτίμησαν να καταστρέψουν την πόλη τους και να αυτοκτονήσουν παρά να παραδοθούν. Η Ελλάδα εμφανίζεται συμβολικά ως γυναίκα, ντυμένη με παραδοσιακή φορεσιά, με την τραγωδία να ξεπλέκεται στα πόδια της. Η φιγούρα της θυμίζει την Παναγία που στέκεται πάνω από το σώμα του Ιησού. Το γεγονός είχε προσωπική σημασία για τον Ντελακρουά καθώς ο Μπάιρον, το έργο του οποίου θαύμαζε πολύ και που έδωσε έμπνευση για τη δική του δουλειά, πέθανε εκεί κοντά.
Η Ελευθερία οδηγεί το Λαό (1830)
Στο ίδιο μοτίβο της υποστήριξης της επαναστατημένης Ελλάδας, ο Ντελακρουά στήριξε και την πατρίδα του, όταν ήρθε η ώρα. Ο πίνακα δείχνει την Ελευθερία προσωποποιημένη ως γυναίκα και να οδηγεί τους ανθρώπους στα οδοφράγματα, κατά τη διάρκεια της εξέγερσης του Παρισιού το 1830. Είναι ο πιο γνωστός πίνακας του. Παρόλο που το κράτος τον αγόρασε αμέσως, εκτέθηκε μόλις 16 χρόνια αργότερα, μετά την Επανάσταση του 1848, όταν ο νεοεκλεγείς Ναπολέων Γ ‘επέτρεψε την προβολή του πίνακα. Ο Ντελακρουά, μέλος της Εθνικής Φρουράς, έχει έναν κύριο ρόλο στον πίνακα, ως ο άντρας στα αριστερά, που φοράει καπέλο.
Πηγή: monopoli.gr