γράφει η Ραφαηλία Σαραντίδου
“Από τις πρώτες αναμνήσεις της ζωής μου είναι η μαμά μου να μου λέει πως εγώ είμαι κοριτσάκι και ο αδερφός μου αγοράκι. Εγώ δεν καταλάβαινα γιατί έχει σημασία που εγώ είμαι κορίτσι και ο αδερφός μου αγόρι”.
Ένα ζεστό καλοκαιρινό απόγευμα, λίγο πριν τις εφτά, σε ένα μικρό συνοικιακό καφέ καλά κρυμμένο έτσι ώστε να μην μας διακόψει κανείς βρέθηκα με τη Μιμή.
Η Μιμή είναι μία ψηλή κοπέλα, με ροζ μακρυά μαλλιά, όμορφο χαμόγελο και αγαπάει πολύ τα κοτλέ παντελόνια, όποτε την βλέπω θα φοράει ένα κοτλέ παντελόνι σε διαφορετικό χρώμα κάθε φορά.
Η Μιμή μετακόμισε στη Θεσσαλονίκη πριν κάποια χρόνια για σπουδές. Γνωριζόμαστε καιρό όμως ποτέ πριν δεν είχαμε μιλήσει τόσο ανοιχτά για την ασεξουαλικότητα καθώς η Μιμή είναι ασέξουαλ και πολύ ενεργή σε ό,τι αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα αλλά και τα δικαιώματα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας.
Στρίβοντας το πρώτο της τσιγάρο μου είπε πως ποτέ δεν καταλάβαινε τι σημασία έχει το φύλο, δηλαδή μέχρι “να πάω στο δημοτικό και να μου πει κάποιος πως δεν μπορώ να το κάνω αυτό γιατί είμαι κορίτσι πίστευα πως είμαστε το ίδιο. Στο δημοτικό δεν είχα ούτε θηλυκή ούτε αρσενική συμπεριφορά, φερόμουν κάπως μου λέει γελώντας και φυσώντας τον καπνό του τσιγάρου”.
Το πρώτο της τραύμα ήταν σε κάποιες οικογενειακές καλοκαιρινές διακοπές στην Τήνο, η οικογένειά της και αυτή είχαν πάει να κοινωνήσουν και ο παπάς της εκκλησίας προσκάλεσε τον αδερφό της στον χώρο του ιερού για να τον δει, “εμένα ενώ ήμουν το πολύ 6 χρονών μου είπε πως δεν επιτρέπεται γιατί είμαι κορίτσι”.
Ρωτώντας τους γονείς της γιατί δεν μπορούσε να μπει δεν είχαν καμία απάντηση και αυτή ήταν η τελευταία φορά που ρώτησε τους γονείς της το οτιδήποτε, “δεν ξέρουν τίποτα” σκεφτόταν.
Από τα 12 της, αναφέρει πως ήξερε πως κάτι δεν πήγαινε καλά μέσα της γιατί ποτέ δεν καταλάβαινε την εμμονή των φίλων της με ανθρώπους που ήταν απλά ωραίοι ενώ δεν τους ήξεραν καν, “δεν είχα ποτέ celebrity crush” λέει παίζοντας με τα δαχτυλίδια της.
“Μου φαινόμουν πολύ περίεργη γιατί δεν είχα γνωρίσει ποτέ κανέναν άνθρωπο που να ήθελα να έχω σεξουαλική επαφή μαζί του, ένιωθα πως αυτά είναι ψέματα που λένε οι μεγάλοι”.
Σκεφτόταν όμως πολύ έντονα πως για αυτό ευθύνεται το γεγονός ότι έχει μεγαλώσει ως κορίτσι οπότε υπάρχει και αυτό το θα μεγαλώσεις, θα τα φτιάξεις με έναν άντρα και θα πρέπει να τον ικανοποιείς σεξουαλικά και γι’αυτό είναι ΟΚ να μην νιώθει τίποτα γιατί ήταν κορίτσι.
Όμως δεν άργησε να καταλάβει πως δεν ευθύνονταν τα τραύματα της και ο τρόπος που ανατράφηκε απλώς δεν είχε καμία σεξουαλική έλξη για κανένα φύλο. Πίνοντας νερό μου εξήγησε πως την πρώτη φορά που έκανε σεξ δεν ένιωσε τίποτα, ούτε πριν, ούτε κατά την διάρκεια ούτε μετά αλλά ένιωσε σίγουρη πως είναι ασέξουαλ όταν είχε σεξουαλική επαφή με γυναίκα και με μη δυαδικό άτομο και δεν ήταν “απλώς μία καταπιεσμένη λεσβία όλα αυτά τα χρόνια” λέει γελώντας.
Ασέξουαλ δεν σημαίνει αποχή από το σεξ
Η ταμπέλα του ασέξουαλ είναι μία ασφαλής ταμπέλα γιατί είναι πολύ προσωπική, δεν χρειάζεται να κάνεις come out γιατί κανείς δε θα σε ρωτήσει αν κάνεις σεξ, εκτός από την οικογένεια που δε σέβεται και πολύ τα όρια σου, τονίζει η ίδια. “Πολλά άτομα ακούν τη λέξη ασέξουαλ και συμπεραίνουν πως δεν κάνουμε σεξ όπως συμβαίνει και με τους τρανς άντρες ας πούμε που πολλοί νομίζουν πως ήταν άντρες και έκαναν φυλομετάβαση. Υπάρχει αυτή η σύγχυση με τις λέξεις σε μεγάλο βαθμό και σε αυτό ευθύνεται η ετεροκανονικότητα της κοινωνίας που ζούμε και όχι η ομοφυλοφιλία. Δεν γίνεται όλα τα ασέξουαλ άτομα να έχουν υποστεί κάποια παρενόχληση και μετά να έγιναν ασέξουαλ – στην περίπτωση της Μιμής πρώτα κατάλαβε πως δεν έχει σεξουαλική έλξη και μετά κακοποιήθηκε σεξουαλικά.
Πολλά άτομα όντως μπορεί να δεχθούν κάποια μορφή κακοποίησης και να απέχουν από το σεξ αλλά η ίδια πιστεύει πως εάν τα ίδια τα άτομα νιώθουν άνετα μέσα σε αυτό και το έχουν αποδεχτεί είναι εντάξει, η σεξουαλικότητα άλλωστε είναι ρευστή υπογραμμίζει.
Στρίβοντας το δεύτερο τσιγάρο μου λέει κοιτώντας με στα μάτια για την ημιμάθεια που υπάρχει σχετικά με το κομμάτι της ασεξουαλικότητας.
Υπάρχουν άτομα ας πούμε που παρόλο που είναι ασέξουαλ έχουν υψηλή λίμπιντο και θέλουν να κάνουν σεξ, το γεγονός όμως ότι απολαμβάνουν το σεξ δεν συνδέεται με το ότι δεν έχουν σεξουαλική έλξη, απλώς είναι “σαν όταν πεινάς και θέλεις να φας” λέει χαμογελώντας.
Για να καταρριφθεί και ένας ακόμη αστικός μύθος τα ασέξουαλ άτομα αυνανίζονται λέει γελώντας ενώ κρατάει τον καφέ της και πίνει μία γουλιά.
Φεύγοντας για την τουαλέτα σκεφτόμουν τι ερώτηση να της κάνω και όταν επέστρεψα την είδα να βλέπει κάτι στο κινητό της.
Κάθομαι πάλι δίπλα της και την ρωτάω τι είναι η έλξη για αυτή μιας και δεν νιώθει την σεξουαλική και μου εξήγησε πως πολύς κόσμος δε γνωρίζει τι είναι η έλξη και ποιες είναι οι κατηγορίες της, διότι πέρα από τη σεξουαλική διέγερση υπάρχουν πέντε ακόμη είδη έλξης. Η ρομαντική που σε οδηγεί σε τρυφερές και ρομαντικές συναναστροφές, η αισθητική δηλαδή η εμφάνιση του άλλου μας φαίνεται όμορφη χωρίς αυτό να σχετίζεται με το φύλο ή την σεξουαλικότητά του, η αισθησιακή δηλαδή η ανάγκη μας να πιαστούμε χέρι – χέρι με κάποιο άτομο ή να το αγκαλιάσουμε χωρίς αυτές οι πράξεις να συνδέονται με το σεξ καθώς αυτό συμβαίνει και σε πλατωνικές σχέσεις, έπειτα είναι η αισθηματική δηλαδή η θέληση μας να γνωρίσουμε τον χαρακτήρα κάποιου και το οποίο πάλι συναντάται σε φιλικούς δεσμούς και τέλος υπάρχει η διανοητική, η οποία σχετίζεται με τον θαυμασμό και με την επιθυμία να αλληλεπιδράσουμε με κάποιο με λίγο πιο φιλοσοφικό τρόπο γιατί μας φαίνεται ενδιαφέρον ο τρόπος σκέψης του.
“Όλες αυτές οι έλξεις” μου εξηγεί “μπορεί να ταιριάζουν για ένα άτομο ή για κάποιο άλλο να μην έχεις τη σεξουαλική ή τη ρομαντική ή κάποια άλλη τελοσπάντων. Συνήθως στα ασέξουαλ άτομα υπάρχουν όλες οι έλξεις πέρα της σεξουαλικής και για αυτό αποφασίζουν να μπουν σε σχέση με κάποιο άτομο”.
Το πρόβλημα δεν είναι η προβολή του σεξ αλλά ο κοινωνικός περίγυρος
Αποφάσισα να πάω την κουβέντα ένα βήμα παραπέρα και να αναφερθεί στο πως αντιμετωπίζει την βιομηχανία αλλά και την εμπορευματοποίηση του σεξ στην ολότητα της.
Η ίδια θεωρεί πως η προβολή του σεξ δεν είναι πρόβλημα για τα ασέξουαλ άτομα αλλά για όλη την κοινωνία.Όχι η προβολή σαν πράξη αλλά ο τρόπος που αυτή επηρεάζει τα μέλη της κοινωνίας.
Η ίδια μου εκμυστηρεύθηκε πως έχει υπάρξει σε πολλές παρέες που ένιωσε πως δεν ταυτίζεται διότι μιλούσαν διαρκώς για το πόσο ωραίος είναι ο τάδε ηθοποιός.
“Το πρόβλημα είναι στους μικρούς κύκλους και όχι όταν ο κύκλος μεγαλώνει. Στο μόνο που σε βοηθάνε οι μικροί κύκλοι είναι στο να καταλάβεις γρηγορότερα πως είσαι ασέξουαλ. Η τόσο μεγάλη προβολή του σεξ ωστόσο μπορεί να δημιουργήσει δυσφορία σε έναν άνθρωπο ιδίως σε κάποιον που έχει γεννηθεί σε ανδρικό σώμα”.
Θεωρεί πως για αυτήν ήταν λίγο πιο εύκολο να ξεφύγει από τον καταιγισμό των αδιάκριτων ερωτήσεων απλώς επειδή είναι κορίτσι και ένα κορίτσι ποτέ δεν το ρωτάνε για τις σεξουαλικές του συναναστροφές ενώ σε ένα αγόρι οι ερωτήσεις για το αν έχεις κοπέλα ξεκινάνε από το νηπιαγωγείο λέει γελώντας.
Όπως και να χει όμως η ασεξουαλικότητα είναι κάτι πολύ προσωπικό, έχει να κάνει με το κατά πόσο εσύ πρώτα έχεις αποδεχτεί την επιθυμία σου. Πίνει δύο γουλιές νερό και παραδέχεται πως η ίδια είχε πολλές φορές την σκέψη πως πρέπει να κάνει σεξ και για αυτό καταλαβαίνει πόσο δύσκολο είναι να καταλάβεις πως είσαι ασέξουαλ και να κάνεις αυτό που νιώθεις.
Πιστεύω πως είμαστε μία πιο ανοιχτόμυαλη γενιά
Όσο περνούσε η ώρα, η συζήτηση δεν ήταν ούτε στο ελάχιστο μηχανική και καταλήξαμε να συζητάμε για την ορατότητα των ασέξουαλ αλλά και των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων. Η Μιμή μου είπε μεταξύ άλλων πως μία παρέα πολύ πιο εύκολα θα κοροϊδέψει ή ακόμη και θα δείρει ένα άτομο επειδή είναι γκέι παρά επειδή δεν κάνει σεξ, δεν μπορείς να κοροϊδεύεις για πολύ καιρό έναν άνθρωπο επειδή δεν κάνει σεξ.
Παρόλα αυτά είναι κάπως αισιόδοξη καθώς πιστεύει πως οι προηγούμενες γενιές μεγάλωσαν σε ένα περιβάλλον που δεν ήταν τόσο εύκολο να ανοιχτείς και για αυτό καταλήξαμε να πηγαίνουμε εμείς σε ψυχολόγο για να λύσουμε τα προβλήματα που μας δημιούργησαν οι γονείς μας, αυτοί δεν είχαν σκεφτεί καν να πάνε. “Είμαστε μία γενιά, η οποία είναι πιο ανεκτική στο να εκφράζεσαι οπότε για αυτό είμαστε πιο τυχεροί σε σχέση με τα υπόλοιπα ΛΟΑΤΚΙ άτομα, μπορώ δηλαδή να το συζητήσω με εσένα και να μην επηρεάσει καμία μας αρνητικά ή θετικά. Θεωρεί ωστόσο πως στη Θεσσαλονίκη αλλά και στην Ελλάδα δεν υπάρχουν χώροι ειδικά διαμορφωμένοι για ασέξουαλ άτομα, αναφέρει όμως γελώντας πως “δεν έχει αποφασίσει αν έχει ιδιαίτερη σημασία γιατί δεν ξέρει τι θα μπορούσαν να συζητήσουν πέρα από το ότι δεν κάνουν σεξ”.
Μετά από ώρες συζήτησης καταλήξαμε σε ένα κοινό συμπέρασμα, πως πολλές φορές οι άνθρωποι εκφράζουν μίσος γιατί σε μικρές ηλικίες πρόλαβε η κοινωνία, ο περίγυρος, το σχολείο να του φυτεύσουν κάποια πρότυπα και πλέον είναι βαθιά ριζωμένα.
Αποφασίσαμε από κοινού να ολοκληρώσουμε την κουβέντα μας γιατί αυτά τα θέματα μπορούν να συζητιούνται αέναα.
Είχε πια βραδιάσει και πριν φύγουμε τη ρώτησα τι θα ήθελε να ρωτήσει στον εαυτό της, αν μπορούσε να του κάνει μία ερώτηση, και αυτή μου είπε πως δε θα ρωτούσε απολύτως τίποτα, γελάσαμε και οι δύο, την ευχαρίστησα για την όμορφη συζήτηση και αγκαλιαστήκαμε.
