Baildsa

Μπαϊλντισμένα skaθάρια, punk reggaeς, balkan αρκούδες και gypsy φάλαινες ζουν και αναπνέουν στο μυαλό του Θάνου Γκουντάνου, ενός από τους εμπνευστές του ιδιόμορφου πλην εξαιρετικά ταλαντούχου σχήματος με καταγωγή τα Γρεβενά και έδρα την Θεσσαλονίκη. Οι Baildsa ήρθαν για να μείνουν. Για το καλό της μουσικής.

«Baildsa» όπως λέμε «λιποθύμησα», λέξη τουρκικής προέλευσης (bayılmak = λιποθυμώ), το οποίο χρησιμοποιείται ευρέως στα βαλκάνια και με παρεμφερείς σημασίες όπως…«αγανάκτσα», «μπούχτσα»!

Το 2007 εγώ και ο αδερφός μου ο Γιάννης ονειρευτήκαμε ένα γκρουπ που θα μίξαρε βαλκανικούς ήχους, τσιγγάνικες μελωδίες και post punk αισθητική. Από τότε σύσσωμοι οι Baildsa εμφανιζόμαστε με μανία σε φεστιβάλ, μουσικές σκηνές, μπαρ, στέκια, δρόμους με περίσσια ενέργεια και δύναμη, δίχως…δόντια.

Κάθε live γεμάτο ενέργεια και αδρεναλίνη είναι σημαντική στιγμή για την μπάντα. Εξίσου σημαντικές στιγμές ζήσαμε -με πολύ γέλιο και χαρά- κατά την ηχογράφηση του πρώτου μας CD το καλοκαίρι του 2011. Το αναμένουμε και αυτό ως σημαντική στιγμή! Πιστεύουμε και ελπίζουμε ότι οι σημαντικότερες στιγμές έρχονται στη συνέχεια.

Αν κρατήσουμε ως δεδομένο ότι είμαστε μια παρέα που γουστάρει αυτό που κάνει και δουλεύει συνεχώς το υλικό της ώστε να γίνεται καλύτερο, τότε επιτυχία είναι να μοιραζόμαστε αυτή την δουλειά με τον κόσμο. Το ενδεχόμενο της αποτυχίας λοιπόν συνάδει με το γεγονός, ότι εμείς σταματήσαμε αυτή την αλυσιδωτή διαδικασία. Είναι πολύ ωραία όταν μαζευόμαστε στο στούντιο και ονειρευόμαστε παρέα.

Η Θεσσαλονίκη έχει καταφέρει να φτιάξει μία συνεπή και δυναμική μουσική σκηνή. Δεν ξέρω αν είναι μουσικομάνα ή ερωτική πόλη αλλά ξέρω οτι έχει πολλές και ωραίες μπάντες και ανθρώπους που ερωτεύονται. Εμείς είμαστε τρελά ερωτευμένοι μεταξύ μας χρόνια τώρα!

Περιμένουμε εναγωνίως το CD τελειωμένο στα χέρια μας και στο internet (οπού θα υπάρχει δωρεάν για όλους), και ευχόμαστε για ένα χειμώνα γεμάτο live. Μπορείτε να ενημερώνεστε μέσα από την σελίδα www.facebook.com/baildsa για τις δράσεις της μπάντας όπως και σε λίγο καιρό από την επίσημη ιστοσελίδα μας www.baildsa.com

Αυτοί που νιώθουν κάτοικοι των U.S.B. (United States of Balkans), και αρκεί να το νιώθεις για να είσαι και εσύ, είναι ότι δεν έχουμε ανάγκη ούτε έννοιες όπως έθνος, κράτος, γραμμές στο χάρτη, ταμπέλες στη μουσική, ταμπέλες στα χωριά, στρατό, αστυνομία, πράσινη κάρτα, κόκκινη κάρτα, εταιρεία, δόντια και άλλα τέτοια τα οποία θα συνταχθούν λεπτομερώς και θα ανακοινωθούν υπό την προεδρία του…Μήτσου Βασιλειάδη (Vasileiadis for President!!!)

Η οικογένεια μου –όπως και άλλες οικογένειες- κρύβει εδώ και χρόνια μυστικά. Ντουζίνες μυστικά. Μικρά και μεγάλα. Από αυτά που δεν βλάπτουν κανένα και άλλα πάλι που αλλάζουν ζωές ολάκερες. Και καλύτερος τρόπος να κρύψεις ένα μυστικό από το να το ντύσεις με ένα καλοβαλμένο ψέμα δεν υπάρχει. Την μάνα μου την αγαπώ πολύ. Αλλά ποτέ δεν κατάλαβα γιατί έλεγε τόσα λίγα για το παρελθόν. Και από αυτά τα λίγα τα μισά ψέματα. Σήμερα με τις γκρίζες τρίχες πλειοψηφία και την μισή μου ζωή περασμένη για τα καλά έψαξα, ρώτησα, γνώρισα και τώρα πια γνωρίσω όλη την αλήθεια για το σόι μου και τους ανθρώπους με τους οποίους κουβαλάω το ίδιο αίμα. Από όλα όσα γνώρισα όμως, το πιο σπουδαίο και μάθημα σημαντικό συνάμα είναι ότι η σιωπή είναι κακιά μητριά του ψέματος. Και οι άνθρωποι που θα αποφασίσουν να το παντρευτούν και να πορευτούν παρέα, θα έχουν και την σιωπή μαζί να τους διαφεντεύει τρανά. Και θα υποφέρουν αυτοί οι άνθρωποι και μαζί και όσοι τους αγαπούν. Δεν νιώθουν πραγματικά αυτοί οι άνθρωποι. Προσπαθούν. Αλλά τελικά προτιμούν να πνιγούν από τα λόγια που δεν ειπώθηκαν παρά να κατεβάσουν το κεφάλι και να προφέρουν τις λέξεις «συγγνώμη» και «ευχαριστώ». Το μόνο που σου μένει τελικά και μπορείς να τους χαρίσεις, όσο γερνάνε είναι η ψευδαίσθηση ότι προσέφεραν τα πάντα. Και ας μην το πιστεύουν ούτε οι ίδιοι. Σήμερα νιώθω πολύ τυχερός. Τούτη την σιωπή και το ψέμα που για καιρό φοβόμουν ότι θα μου φορτωθούν στο σβέρκο, τους έδωσα μια και τους έδιωξα μακριά μου. Στο πρόσωπο του πατέρα μου που είχα χάσει δεκαετίες τώρα αντίκρισα τις απαντήσεις για όλα τα ερωτήματα που με βασάνιζαν από μικρό παιδί. Της καταγωγής. Της ρίζας και του προορισμού. Και του είμαι ευγνώμων για αυτό. Ακόμη και αν την ίδια ώρα που τα γράφω αυτά εύχομαι να μην τα διαβάσει ποτέ από φόβο και εγωϊσμό.