Συνέντευξη στον Λάζαρο Γεροφώτη
Ο πρωτοεμφανιζόμενος κινηματογραφιστής Γιώργος Ντούνης είναι 39 ετών, Έλληνας με Κορεατικές ρίζες και κατοικεί στην Αθήνα. Το επάγγελμα του είναι μηχανικός ηλεκτρονικών υπολογιστών. Είναι απόφοιτος των σεμιναρίων filmschool και έχει δουλέψει ως βοηθός σκηνοθέτη στην ταινία του Γιώργου Νικολόπουλου, “Η Αρχή”. Το “Little Doggie” είναι η πρώτη του μικρού μήκους ταινία, η οποία επιλέχθηκε στο Εθνικό Σπουδαστικό Πρόγραμμα του 46ου Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Δράμας (4-10/9/2023).
Η κύρια ιδιότητα σου είναι μηχανικός ηλεκτρονικών υπολογιστών. Ο κινηματογράφος πως προέκυψε στη ζωή σου;
Για πολλά χρόνια έλεγα πως κάποτε θα ήθελα να κάνω μια ταινία για να καταλάβω καλύτερα τα μυστικά της τέχνης του κινηματογράφου. Κάποια στιγμή συνειδητοποίησα πως έχω μεγαλώσει, οι λέξεις “κάποτε” και “θα” άρχισαν πλέον να σβήνονται από το λεξιλόγιο μου οπότε αυτό με έσπρωξε στο να ξεκινήσω την διαδικασία να μελετήσω σενάριο και σκηνοθεσία και να ολοκληρώσω την πρώτη μου ταινία.
Το “Little Doggie” είναι η επίσημα πρώτη σου ταινία μικρού μήκους ή προηγήθηκαν κι άλλες; Έγινε μέσα στα πλαίσια των κινηματογραφικών σπουδών σου;
Είχα κάνει κάποια μικρά κινηματογραφικά project κατά την διάρκεια του σεμιναρίου του filmschool, τα οποία κυρίως λειτούργησαν προπαρασκευαστικά ώστε να φτάσω στην δημιουργία του Little Doggie που είναι και η πρώτη μου ολοκληρωμένη κινηματογραφική δουλειά. Ο τελικός στόχος των σπουδών αυτών ήταν η δημιουργία μιας μικρού μήκους ταινίας οπότε μπορώ να πω πως η ταινία αυτή είναι κάτι σαν πτυχιακή μου.
Από που ξεκίνησε η ιδέα για την ταινία; Ποια είναι η θεματική της;
Ψάχνοντας να βρω ιδέα για ένα σενάριο, έτυχε να δω ένα απόσπασμα από μία σκηνοθετική άσκηση ενός φίλου από τα σεμινάρια, στην οποία ο Βαγγέλης Ευαγγελινός υποδυόταν τον χαρακτήρα του Kurt Russell από το Death Proof. Εκείνη την στιγμή, κάπως στο μυαλό μου έγιναν μερικές συνδέσεις και εμπνεύστηκα τον κεντρικό χαρακτήρα του σεναρίου ενώ παράλληλα είχα ήδη αποφασίσει για το ποιος θα τον υποδυθεί. Γνωρίζοντας τον κεντρικό χαρακτήρα, η πλοκή άρχισε σιγά σιγά να ξεδιπλώνεται στο μυαλό μου και έτσι προέκυψε το σενάριο. Ως προς την θεματική της, η ταινία πραγματεύεται την διαφορά μεταξύ της εξιδανικευμένης εικόνας που μπορεί να έχει στο μυαλό του ένας άνθρωπος σε σχέση με μια κατάσταση, εν προκειμένω με της ζωή στον κόσμο του εγκλήματος, και το πως είναι τελικά αυτή στην πραγματικότητα.
Ποιες ήταν οι επιρροές σου σκηνοθετικά και σεναριακά; Υπάρχουν κάποιοι δημιουργοί που το έργο τους σε επηρέασε;
Η ταινία έχει μια προφανή αναφορά, το Reservoir Dogs, μιας που αναφέρεται ότι είναι και η αγαπημένη ταινία του κεντρικού ήρωα. Οπότε ο Ταραντίνο είναι σίγουρα μια αναφορά. Από εκεί και πέρα, υπήρχαν και άλλοι δημιουργοί που έχουν ασχοληθεί με το νουάρ και το crime, οι ταινίες των οποίων λειτούργησαν ως έμπνευση, όπως ο Μάρτιν Σκορσέζε, o Κιμ Τζι – Γουν και ο Νικολας Βιντινγκ – Ρεφν, χωρίς όμως αυτό να αποτυπώνεται εμφανώς κάπου στην ταινία.
Γιατί επέλεξες να κάνεις μια γκανγκστερική ταινία για τον υπόκοσμο; Ποιες ήταν οι επιρροές σου απ’ την ελληνική κοινωνία του σήμερα;
Ήθελα η πρώτη μου μικρού μήκους να είναι μια ταινία genre. Τρέφω μια μεγάλη αγάπη για αυτές τις ταινίες και νομίζω πως θα πρέπει να γίνει μια προσπάθεια παραγωγής καλών ταινιών είδους και στην χώρα μας. Ως προς την σύνδεση της ταινίας με το τώρα, στο μυαλό μου η ταινία θέλει να μιλήσει για κάτι πιο γενικό και χρησιμοποιεί την φόρμα του νεονουάρ ως όχημα για να το πετύχει. Επιλογή μου ήταν κυρίως η δημιουργία μιας ατμόσφαιρας που να παραπέμπει στο νουάρ και όχι η ρεαλιστική απόδοση της τωρινής πραγματικότητας. Βάση αυτού, προσπάθησα οι επιρροές μου από την Ελλάδα του σήμερα να είναι οι λιγότερες δυνατές και για αυτό το λόγο έγινε μια προσπάθεια η ταινία να μοιάζει κάπως άχρονη ώστε να μην συνδέεται άμεσα με κάποια χρονική περίοδο. Επίσης δεν είχα καμία διάθεση ρεαλιστικής απεικόνισης του υποκόσμου, μιας που τον κόσμο αυτόν τον γνωρίζω μόνο μέσα από το πρίσμα του σινεμά και έτσι ακριβώς ήθελα να τον αποτυπώσω. 
Σκηνοθέτησες, έγραψες το σενάριο και είσαι παραγωγός της ταινίας. Πόσο εύκολη ή δύσκολη ήταν η παραγωγή της ταινίας για κάποιον που είναι νέος στον χώρο του κινηματογράφου;
Πιστεύω ότι όταν κάνεις την πρώτη σου ταινία, έχεις τόσο μεγάλη όρεξη, κίνητρο και κυρίως άγνοια κινδύνου που δεν σε πτοεί καμία δυσκολία. Από την άλλη, στις περισσότερες των περιπτώσεων, όταν κάνεις την πρώτη σου δουλειά σε αυτόν τον χώρο, δύσκολα να μην επωμιστείς και τους τρεις αυτούς ρόλους που είναι ιδιαιτέρως απαιτητικοί. Νομίζω πως δεν υπάρχει εύκολο και δύσκολο, όλο αυτό είναι μια πρόκληση και αν κάποιος το δει έτσι, μπορεί να βάλει στην άκρη τις δυσκολίες και να προχωρήσει.
Πως είναι να σκηνοθετείς και να καθοδηγείς επαγγελματίες ηθοποιούς με εμπειρία στον χώρο, όπως ο Βαγγέλης Ευαγγελινός και ο Κώστας Ξυκομηνός;
Πρώτα από όλα, είναι χαρά μου που συνεργάστηκα με τους δυο αυτούς ηθοποιούς και με όλο το cast της ταινίας. Ευθύς εξαρχής, είχα θέση ως στόχο να προσεγγίσω κάποιους ηθοποιούς που να έχω δει και να σέβομαι την δουλειά τους, κυρίως για να καταλάβω μέσα από την συνεργασία μας, το τι σημαίνει να είσαι καλός ηθοποιός. Και αυτό που κατάλαβα, κυρίως ως προς το κομμάτι της καθοδήγησης, είναι πως ο καλός ηθοποιός είναι καλός γιατί δεν χρειάζεται να τον υπερσκηνοθετήσεις. Έχει την αντίληψη να μελετήσει και να καταλάβει έναν χαρακτήρα, να τον οικοδομήσει μέσα στο μυαλό του και ερχόμενος στην πρόβα, να σου δώσει πράγματα πάνω στο οποία μπορείς να δουλέψεις. Και επίσης στο γύρισμα, ξέρει και έχει την δυνατότητα να δώσει το 100%. Οπότε αφενός η ζωή για έναν σκηνοθέτη γίνεται πολύ πιο εύκολη και αφετέρου ανοίγεται ένας ορίζοντας για τον εκάστοτε χαρακτήρα του σεναρίου να πάει σε μονοπάτια πέρα από αυτά που υπήρχαν όταν εκείνος ζούσε μόνο μέσα στο μυαλό του σεναριογράφου.
Το “Little Doggie” είναι επίσημη επιλογή στο 46ο Φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους της Δράμας στο Εθνικό Σπουδαστικό Πρόγραμμα. Πόσο σημαντική είναι για σένα αυτή η συμμετοχή;
Είναι πολύ τιμητικό η ταινία να βρίσκεται στο Σπουδαστικό Πρόγραμμα του φετινού Φεστιβάλ Δράμας λόγω του ότι αυτό αποτελεί μια αναγνώριση για την δουλειά που έγινε αλλά κυρίως γιατί θα βοηθήσει την ταινία να ανοίξει σε ένα κοινό. Ανυπομονώ για την επίσημη πρεμιέρα της ταινίας τον Σεπτέμβρη και περιμένω με αγωνία να ακούσω σχόλια και απόψεις για αυτήν.
Πως ήταν η συνεργασία με τους υπόλοιπους συντελεστές της ταινίας;
Απόλαυσα την συνεργασία με όλους όσους εργάστηκαν για την ταινία. Εύχομαι να μπορέσουμε να συνεργαστούμε σύντομα σε κάτι καινούργιο.
Ποια είναι η μέχρι τώρα Φεστιβαλική πορεία της ταινίας; Πόσο σημαντικός πιστεύεις ότι είναι ο ρόλος των Φεστιβάλ για την προβολή και προώθηση τόσο μίας κινηματογραφικής ταινίας όσο και του δημιουργού της, ειδικά για κάποιον που ξεκινάει την πορεία του στον χώρο;
Η ταινία έχει παίξει ως τώρα σε δυο μικρά Φεστιβάλ, ένα στο Παρίσι και ένα στην Αμερική. Προσωπική μου άποψη, είναι ότι τα Φεστιβάλ βοηθούν πάρα πολύ ώστε το έργο ενός δημιουργού να μπορέσει να φτάσει σε όσο το δυνατόν περισσότερα μάτια, ιδιαίτερα σε ότι έχει να κάνει με τις μικρού μήκους ταινίες που σπάνια βρίσκουν διανομή. Από την άλλη, για κάποιον που ξεκινάει ως νέος στον χώρο, θεωρώ πως αυτό που θα πρέπει να τον ενδιαφέρει κυρίως είναι να κάνει ταινίες και να εκφράζεται μέσα από αυτές και όχι η τυχόν αναγνώριση ή μη από τα Φεστιβάλ.
Ποια είναι τα επόμενα κινηματογραφικά σου σχέδια;
Είμαι στην διαδικασία συγγραφής ενός νέου σεναρίου ταινίας μικρού μήκους, ανυπομονώ να το τελειώσω και να μπω ξανά στην μαγική αυτή διαδικασία που λέγεται pre-production και γύρισμα ταινίας.
Το trailer της μικρού μήκους ταινίας “Little Doggie”
Little Doggie Trailer from Giorgos Ntounis on Vimeo.
